MIJN GEVECHT MET DE KOUDEDOUCHE 2

MIJN GEVECHT MET DE KOUDEDOUCHE deel2  (vervolg op deel1)

EIGEN KOUDE-TRAINING                            
speciaal voor beginners en licht-gevorderden    

KADER    GOEDGERICHT EXPERIMENTEREN
Goedgericht experiment  is een waardevolle vaardigheid  om gaandeweg je gewoontes  
door te ontwikkelen en aan te passen  op een manier die nu beter past  en waarde aan je leven toevoegt  
door geleidelijke en begeleide beoefening.
In 4 stappen.

1. Wanneer je op de bedoelde wijze  gaat experimenteren  dien je te beginnen met heldere DEFINITIES.
Van de begrippen die een rol spelen, van je centrale intentie en de daarvan afgeleide doelen.

2. Deze gedefinieerde doelen worden vervolgens vertaald  in een realistisch goedgedoseerd PLAN van aanpak.
Persoonlijke afstemming is voorwaarde  voor ontwikkeling van goede gewoontes.
Planning is een belangrijke vaardigheid. Altijd blijven bijschaven en prioriteren.

3. UITVOERING is waar het allemaal om draait.
Met behulp van gezonde aanmoediging! Dit is een kunst apart.

4. Tot slot: met voldoende EVALUATIE  om de factoren die je tegenkomt  beter mee te kunnen nemen.
De kern is inspiratie  maar deze blijft relatief van aard; want er spelen altijd meer factoren een rol.

Pak die momentjes van zelfreflectie  ingebouwd in je flows,
inclusief (idealiter)  het doorgronden van feedback van anderen. In plaats van deze te eigengereid buitensluiten.

Stuur middels deze vorm van experiment aan  op goedgerichte passende dynamische GEWOONTES.
Als alternatief van simpelweg star  een voorgeprogrammeerd plan (van anderen)  na te leven.

Goedgericht betekent niet zomaar de macht der gewoonte volgend, dus houd radar op doel:
met een realistisch plan. Passend betekent persoonlijk afgestemd,
dat is beter dan rigide nadoen van een standaardrecept.
De dynamische aspecten omvatten voortdurende bijsturing: vandaar die inclusieve korte evaluaties.
Het hierna beschreven concept van GOLFbewegingtraining  past binnen dit dynamische kader.

Alle verandering begint bij inspiratie, de spirit!
Mensen begaan voorts vaak de fout om zich te afhankelijk van het direct aanwezig zijn van inspiratie op te stellen.
Oftewel ze moeten ‘zin hebben’. Maar zo werkt het niet. Er bestaat namelijk ook zoiets als zin maken.
Niet geforceerd EN niet nonchalant. De middenweg die bij je past  in deze fase van jouw ontwikkeling.

Door de juist passende inzet  word je flow opgewekt, terwijl je de volgende flow omlaag ook gewoon accepteert  en er gebruik van maakt.
Jezelf beter begeLEIDENde hierbij, zodat een nieuwe gewoonte  beter kan gaan stromen!
Zodat bijvoorbeeld het kouddouchen (of een andere gewenste gewoonte)  
een passende plaats bemachtigd  in je eigen levensflows. Met behulp van flowcontrol.

Geleidelukheid wint de strijd! Welke strijd? De strijd voor vooruitgang  in voortdurende ontwikkeling.
De strijd tegen gemakszucht, de luilaksmurf in ons, die liefst niets wil doen.
Maar soms ook de strijd tegen de uitslovert die oppopt  en ons te ver over gezonde grenzen doet gaan.
Hoewel deze uitsloofsmurf zeldzamer is als de luilakvariant, wisselen deze 2 smurfen elkaar niet zelden af.

KADER  GOLFBEWEGINGTRAINING   
Velen, waaronder ikkizelf, hebben of hadden de neiging om te vaak maximaal te willen gaan.
Besefte mij dat dit mede een cultureel dingetje is, van de doordraafcultuur.
Deze neiging tot overdrijven  heeft als tegenpool de passiviteit/apathie, het te weinig doen.
Niet zelden, vaak zelfs, wisselen deze houdingen elkaar af.

MAXIMAAL is minder structureel opbouwend verantwoord  dan OPTIMAAL

Golfbewegingtraining betekent  dat je welbewust  op EN neer flowt.
Dus pieken  en daarna EXPRES  weer dalen.
Uitdaging  doelgericht afwisselen  met comfortzone. Het avontuur  afwisselen met  de automatische piloot. 

In plaats van (goedbedoeld) ‘neurotisch’ heel de tijd steeds maximaal willen gaan...   
om daarna terug te vallen in (totale) passiviteit. Dit komt namelijk te vaak voor en vormt een zonde die is te voorkomen.
En in plaats van altijd precies hetzelfde uitvoeren, het naleven  van een algemeen standaard patroon, een gemiddelde,
volgens de gepropageerde richtlijn of je eigen comfortzone. Dat is dan een platte golf  die veelal eerder zal vervelen en al snel teveel of te weinig is.
Voor mij en meer vrije gevorderden is altijd hetzelfde doen  verre van optimaal en simpelweg geestdodend.

De natuur wemelt van de golfbewegingen (inclusief overgangen): geluids- en lichtgolven, de seizoenen, dag en nacht, eb en vloed.
Waarbij gaandeweg, op langere termijn, voortdurende verandering plaatsvind.
De golf is een prominent natuurverschijnsel. De golfbeweging als kernconcept.
Geen simpel lineair  maar meer een cyclisch proces.

Jo, ga op en neer  zoals een golf, of nog preciezer gesteld: als een soort spiraal* als het ware    
want door eerst maximaal te gaan  en daarna steeds weer TERUG te gaan  naar je comfortzone (je minimum), komt deze comfortzone gaandeweg  
juist steeds verder/hoger te liggen. En de piek, de top van een golf, mogeluk ook, mits goed aangestuurd. 

Steeds een stapje verder, met tevens telkens weer ook in je totale flow ingebouwd: het terugschakelen  en actief de rust pakken.
Met hierbij soms een daggie pauze, bijvoorbeeld 1 of 2 keer per week. Na zo’n pauze begin je weer rustig, dat is de opbouw van de golf.
Zo helpt golfbewegingstraining ook in tijden van mindere motivatie om door te gaan. Dan handhaaf je minimaler zodat je niet stilvalt,
terwijl je rustig reflecteert op je piekervaringen. Zo behoud je momentum, ook in het dal van de golf.
Of soms ga je gelijk maximaal maar volg je daarna een neerwaartse golf. 

Golven bestaan in vele soorten en maten, vergelijk het met surfen, het hoeft niet zeer gelijkmatig.
AFWISSELING volgens een soort afgestemd passend golfpatroon, daar gaat het om.
Geen te strak schema, geen nonchalant gedraal. Experimenteer gericht. Naar hartelust met wijsheid.

Is langer beter?
Dat is niet bewezen. Zoals bekend is topsport vaak niet erg gezond.
Jezelf uitdagen is waardevol. De meesten doen te weinig. Maar er is ook een select gezelschap dat neigt te overdrijven.
Voor die lui vergt het dus discipline om soms minder uit te voeren.
Ik maak de vergelijking met duurlopen. Je kan een lange afstand pakken, maar daarna dien je voldoende hersteltijd in te bouwen.
Als je tot (over) je grens gaat dan is dat (zeer) belastend voor je lichaam. Denk dat levensfase een belangrijke factor is.
Na de opgroeifase breekt de lichamelijke bloeitijd aan, daarin kun je vaker pieken.
Na middelbare leeftijd dien je dat juist minder vaak te doen wanneer je langer mee wil gaan. 

Dat betekent niet forceren: niet altijd maximaal gaan, blijf dit benadrukken! 
Zodoende zorg je ervoor  dat je geen tegenzin ontwikkelt of terugval oproept, die dreigt wanneer je teveel alleen loopt te pushen!
Maar waak ervoor  ook niet vaak te blijven haperen  in een (te) milde comfortzone.
Want dan zul je eerder opgeven  door gebrek aan resultaat.

Je bouwt aldus gefundeerde routine op, je eigen duurzame gewoontes ontwikkelende!
Vanuit realistisch perspectief: met de persoonluk passende portie training.
Uiteindelijk gaat het (nogmaals) over FLOWCONTROL. Zo begeleid je jezelf. 

Met regime volgen is dat niet onmogelijk 
maar golfbewegingstraining  maakt je ontwikkelingsproces afgestemder, natuurlijker, duurzamerder
en -wanneer je het goed uitvoert-  eigenlijk gemakkelijker. 

Het is niet erg om tegen grenzen aan te lopen, zelfs als dit ongemak of lichte schade oplevert.
Grote schade is natuurlijk uit den boze. Daarom mot je nooit echt extreem pushen of dom onvoorzichtuig wezen.
Echter tevelen zoeken nimmer grenzen op. Dat levert op langere termijn meer nadeel op, je traint je flexibiliteit dan niet.   

Ben dit concept nergens zo uitgesproken tegengekomen.
Het bevat componenten van bioritme, hoewel ik niet geloof in dergelijke starre ritmes ‘voor iedereen’.
En opbouwen naar een piek en rust nemen  zijn natuurlijk algemene trainingsprincipes.

Golfbewegingstraining  kan gaan over het verschil maken   
tussen starre navolging van een regime  
of het echt eigenmaken  
van een nieuwe levendige gewoonte.

*Een spiraal is een meerdimensionale golf. Meer dimensies betekent hier  dat je meer factoren meeneemt binnen je flows.

 

MANIERTJES  OM KOUDE TE LEREN TROTSEREN
Hier volgen een aantal manieren om de koude beter te leren weerstaan, te kunnen behapstukken.
Deze aspecten zijn zowel fysiek als geestelijk, inclusief emotioneel.  

Achtereenvolgens gaat het over:
*OPWARMING
*BEWEGEN (exercises inclusief rekken, huppen, springen en dansen)
*RITMES
*ADEMEN
*ZINGEN, MANTRA’S ZINGEN
*MINDFRAMING (met inbegrip van visualisatie en herinnering)
*ANDERE MOGELUKHEDEN (VOOR STEUNENDE GEWOONTES)

OPWARMING
Kouddouchen begint met opwarming! Dit kan op verschillende manieren.

Velen kennen het koud afkoelen  middels koud nadouchen of een koudwaterbad  uit de sauna  
en feitelijk zijn dit varianten op het wisseldouchen, het gaat dus in eerste instantie  om opwarming.

De officiële W.H.M. (Wim Hof Methode) werkt met een geleide hyperventilatie ademsessie  om zuurstof te laden.
Heb dit een tijdlang gevolgd. Nu experimenteer ik weer met andere methodes uit het boek “Verademing”.
Hierna volgt: ”De Tao van het natuurlijk ademhalen”, dat gaat veel verder.

Direct fysiek opwarmen zorgt er wel voor, zeker in het begin, dat je makkelijker en langer koude kan verdragen.
De simpelste manier is door eerst warm te douchen. Of door hitte te absorberen in een sauna.
Of gewoon door in de ‘(golden oldie’) zon te liggen/zitten/springen.

Zelf voer ik alvorens thuis de koude-aanval aan te gaan  eerst een serie lichamelijke oefeningen uit.
Ochtendgymnastiek zeg maar. Begin met hangen, dat strekt den ruggengraat.
Verder kniebuigingen in series, optrekken in setjes, buikspieroefeningen en porties opdrukken.
Je kunt ook op je kop gaan staan.
Of wat yoga pakken voor of direct na de douche. Dit is allemaal persoonlijk van invulling. 

BEWEGEN
Voor mij principieel (vrijwel altijd)  dus een potje EXERCISES  alvorens het kouddouchen.
 
Bij buitentraining ga ik eerst rennen  met tussendoor wat kniebuigingen maken en opdrukken enzo,
dat zijn namelijk snel uitvoerbare oefeningen, die natuurlijkerwijze ook de adem activeren.
Tijdens deze bewegingen gebruik ik de adem  actief en welbewust. Met allerlei ritmes.

Wanneer je binnen (of buiten) in een koud bad zit  dan is het bewegen kouder.
Omdat wanneer je stilzit het water  zich een soort isolerend laagje om je heen vormt.
Maar onder stromend water, in de douche dus,  helpt beweging juist om koude te kunnen verdragen.

“Koud Kunstje” vertelt dat je ook over je lichaam kunt wrijven  om de koude straal te begeleiden. Is TRUCJE!
Doe dat zelf nooit maar schijnt te kunnen helpen.
 

REKKEN
Rekken richt de geest, leidt de aandacht af van de directe kou  en schenkt een vorm van beweging.
Maar rekken gaat verder, dat is allang bekend binnen yoga.
Het zorgt namelijk voor het verminderen van (mogelijke) blokkades in je lichaam.
Zodat levensenergie beter kan doorstromen en adem dieper kan doordringen in alle delen.

De simpelste vorm is op je tenen gaan staan, onder de koude douche dus, dat is ook een maniertje van rekken.
Ik zweer je: hit helpt! Heb inmiddels een klein arsenaal van passende rukoefeningen (grapje!) ontwikkeld.
Vanzelfsprekend wel altijd veilig.
Rekken der liezen e.d. helpt ook om de adem omlaag te krijgen, het rekken creëert ruimte.

Wimpie Hof gebruikt de paardrijstand bij ijsbadtraining, blijkens z’n nieuwe boekwerk.
En ook methodes van bepaalde spieren aanspannen werkt om warmte op te wekken.

HUPPEN
Ik deed het spontaan, HUP. Verhip ineens stond ik dat gewoon  onder de koude douche te doen.
Werkt als een tierelier! Bedacht mij dat het een variant is van dynamische meditatie uit de Osho-traditie.
Mag met geluid, kan in stilte.

SPRINGEN
Veredeld huppen. Vaak voer ik tijdens de koudedouche setjes kikkersprongen uit: een uiting van een gevoel van springlevendheid.
Wel gezekerd  met behulp van vasthouden  aan een in de muur verankerde stang.
Zou zeggen dat dit veilige vasthouden  een onwrikbare voorwaarde is, een eigen wet, terwille van veiligheid!

DANS
Combinaties van deze elementen kunnen zelfs doorstromen in een soort van dans onder da douche. Lekkel spontaan kan.
Houd het beheerst he!

RITMES
Met ritme bedoel ik het uitvoeren (en tellen) van repeterende bewegingen.
Bijvoorbeeld van ademhalings-patronen, maar ritmes bestaan op allerlei vlak en nivo.

Gaandeweg begon ik ook binnen het kader van kouddouchen  ritmes te ontwikkelen.
Op mijn manier  door middel van veel goedgericht experiment.
Vaak ontstaat iets spontaan als variatie op het voorgaande.
Al doende heb ik allerlei (sub-)flows ontwikkeld, experimenteel afgestemd op het moment zelf.
Uitvoerende wat ik aankan, wat juist voelt om te doen. Ingebed in mijn levensflows.
Eerluk gezegd helpen specifieke ritmes en patronen mij  om langer koud te kunnen douchen.

RITME staat voor zowel uitvoeren van ademhaling als voor beweging.
Met daarbij ‘geestelijke begeleiding’  door middel van het tellen van een aantal herhalingen.
Telritmes zijn een geweldig hulpmiddel om de geest te richten.

Deze ritmes zijn veelvormig. Van extreem simpel, zoals:  1x inademen, 1x uitademen.
Via bijvoorbeeld: 4 tellen dit, 4 tellen dat, 4 tellen zus, 4 tellen zo.
Tot handhaving  van allerlei complexere telstructuurpatronen voor gevorderden.

Telritmes kunnen een maniertje zijn  om het gevoel op te wekken  dat het er bijna opzit.
Je spiegelt jezelf voor dat je er bijna bent, TELkens nog maar een paar.
In plaats van het opwerpen van de barrière  van een perceptie  van nog een heleboel vervelend tigveel.

Voorbeeldje: 10 herhalingen van iets  dat niet erg vanzelf gaat. Heb het nu over een exercise.
Die kun je bijvoorbeeld uitvoeren  door eerst tot 3 te tellen, dus je doet 3 heherhahalingen.
En dat dan nogmaals. Zo ben je al over de helft. Nog 2 erbij! En daarna nog tweemaal slechts 1x.
Opgeteld toch maar mooi tien! Dus je overwint mogelijke tegenzin  door slimme opsplitsing.
Of simpelweg aftellen, terugtellen dus: je doet meer maar het lijkt minder!

Telritmes kunnen aldus ingezet worden om een weerbarstige geest mee te krijgen:
om meer meezin op te wekken. Telritmes lijken wellicht kinderachtuig of saai,
maar ze werken  omdat ze de geest houvast geven, focus dus.

Het tellen zelf kun je ook eventueel vertragen.
Dit kan helpen wanneer je een bepaalde tijdsduur  koud wil showeren.

Tel kwijt? Gebeurt regelmatuig.
Door ervaring in handhaven van telpatronen  zal dit minder snel voorkomen. 

RITME IN DE WISSELDOUCHE
Momenteel doe ik vaak een 2-2-6, of bijvoorbeeld een 3-8-8; maar nog niet zolang gelee ging dit bij mij  
met halve en hele minuutjes. Naar gelang het aanwezige opgebouwde momentum van de dag.
De eerstgenoemde is dus 2 minuten koud, dan 2 minuten warm en tot slot 6 minuten koud.
Helemaal in den beginne is 5 seconden koud op de borst een aardige kennismaking!
Wissel af, want net zoals het ongezond is om altijd door te jakkeren,
is het onwijs om heel de tijd zolang mogelijk koud te douchen. Dat ligt in 1 lijn.

Voer deze ritmes vaker uit, dus dat wordt dan ook weer  een soort automatisme, een gewoonte, gaandeweg een nieuwe comfortzone. Vanmorgen, alvorens het redigeren van dit artikel, heb ik lekkel een al vermelde drietrapsraket uitgevoerd:
de 2-2-6-?-11 ditmaal. De “?” staat voor negeren der stopwatch, dan treed ik even ‘out-of-time!’, dit is optioneel. 

Het bleek achteraf 9 minuten te wezen. In de winter douche ik graag vaker langer warm omdat relaxen evenzeer essentieel is. Bijvoorbeeld 1-6-2 is een lekkere winterflow. Houd het persoonlijk!

Sta opgeteld dan welletjes een halfuur onder de douche, maar daarna paraat als een soldaat! Voorwaar.
Bij weinig tijd doe ik soms een paar minuutjes (voorheen 1 minuut) alleen koud: het “vluggertje koud”. Miauw!

Voor beginners is een halve minuut wellicht al veel. Denk dan in porties van 5 of 10 seconden/tellen, geen punt 

Sta meestal met een stopwatch-horloge om  onder de koude douche.
Dat hoeft natuurlijk helemaal niet. Laat deze af&toe ook weer af. Freeflowingmodus. Ahaha, dan ben ik ‘vrij’!

De genoemde golfbeweging is een vorm van ritme.
Naar de top en vervolgens actief en expres weer richting minimaal, je handhaaft dan tenminste een passende inspanning. 

Af en toe vakantie mag.

Je kan binnen je weekplan  een passende challenge inlassen. Dan deze herhalen  en zodoende ervaring erin opbouwend.
Je kan eens een weekje freeflowen, zonder vooropgezet plan, en daarna bezien wat je zoal uitgevoerd hebt.

ADEMEN
De adem als basis. Adem is de link tussen lichaam en geest. Koudetraining drijft op ademhaling.
De ademhaling draagt deze inspanning als het ware, dat heeft lang niet alleen Wim Hof prima door.

Maar de Wim Hof Methode is zijn zelfverzonnen (commercieel georiënteerde) manier 

en waarschijnlijk minder geschikt/optimaal voor iedereen. Er is weliswaar een wetenschappelijk onderzoek in Radboud uitgevoerd met proefpersonen  die zijn methode gevolgd hadden en waarbij absoluut interessante resultaten behaald zijn, 

maar onduidelijk is daarbij  welk onderdeel ervan  precies welk effect heeft. Bovendien is dit onderzoek uitgevoerd 

met gezonde fitte jonge proefpersonen, zodat het discutabel is  om claims te gaan maken over toepassing van deze methode  

bij mensen met allerlei aandoeningen: dit dient veel specifieker bezien te worden. 

De Russische arts Buteyko kwam er in de jaren '50 al achter dat juist langzaam ademhalen nodig is 

om een hoop ziektes aan te pakken. 

Dit wordt beschreven in het boekje “Koud kunstje” en uitvoeriger uitgewerkt in “Verademing”. 

 

Blaasbalgen, zoals de WHM is vooral geschikt voor gezonde mensen.
Ten onrechte wordt deze methode gepropageerd als een algemene oplossing voor gezondheidsproblemen.
Dus wees gezond voorzichtuig. Mensen met ademproblemen moeten eerst normaal leren ademen.
Buteyko is ontwikkeld voor zieke mensen. Helaas is ook deze methode vaak dogmatisch: ten onrechte beweren 

Buteyko aanhangers dat blaasbalgen (het gerichte hyperventileren) ook slecht is voor gezonde mensen.

De adem omlaagbrengen is een belangrijke issue. Het laag VANUIT de buik ademen is niet vanzelfsprekend.
Dit is niet hetzelfde als geforceerd in je buik ademen.
Om dit te bewerkstelligen kan specifieke ademtraining zeer nuttig zijn. Zoals de BAMmethode van Bridgeman aanbied.

Bij gezonde topsporters zal deze natuurlijke buikademhaling vaak de grondslag zijn.
Maar bij vele aandoeningen is de adem ook structureel ontregeld en dan dien je daar eerst speciaal aandacht aan te besteden. Alleen de mededeling om te ontspannen is dan zwaar onvoldoende. 

En onder de douche staande zijn ademhalingsoefeningen wel degelijk zinvol.
Wim Hof raadt het af, na eerdere grote onvoorzichtigheid is hij nu de andere kant opgeflipt.

ADEMTECHNIEKEN
Stel je voor: een duurzame cultuur waarbinnen toegewijde groepen zich gedurende vele generaties lang
zich geconcentreerd bezighielden met doorontwikkeling van ademtechnieken.
Er werd gaandeweg een groots systeem ontwikkeld met de welklinkende naam PRANAYAMA, de wetenschap van de adem.
In de afgelopen decennia zijn de teksten van weleer vertaald in leesbare boeken nu.
De mensen van destijds hadden natuurlijk minder externe technologie ter beschikking.
Anderzijds hadden zij wel wat beters te doen dan spullen kopen.
 

Er bestaan dus veel verschillende ademtechnieken en ademritmes  voor diverse doeleinden. 

Die wij wellicht niet allemaal juist kunnen duiden. Deze verschillen dienen niet onderschat te worden.
Voor gevorderden zijn dergelijke varianten, de afstemming tussen doel en specifieke techniek,  
geschikter dan toepassing van 1 standaard manier voor alles.
Maar om te beginnen is een goede algemene techniek gunstig, aangezien een houvast nut heeft.

Er zijn veel technische details, zoals: zuurstof-, kooldioxide-, stikstof-waarden; pH-waarde/zuurgraad; allerlei hormoon-wisselwerkingen; (door-)werking van allerlei eiwitten-spiegels etcetc.
Dit mag u zelf uitzoeken, dat doe ik ook  ;+} .
Deze feitjes zijn niet alleen interessant  maar ook nuttig om kennis van te nemen, aangezien dit een mentale link vormt  
naar een meer actief voortdurend aanwezig  direct eigen lichaamsbewustzijn.

En er zijn natuurlijk records, kan geinig zijn om kennis van te nemen. Maar pas op met naspelen hoor! 

 

Inspanning en ontspanning zijn beide belangrijk. Inademing en uitademing horen hierbij.
Wanneer je gestresst bent dient de nadruk allereerst op ontspanning te liggen en daarmee op UITademing.
Bij neiging tot luiheid is het andersom, DAN gaat het eerder om Inademing.
Zodat je evenwichtiger gedrag gaat vertonen.

TRUCJE
ZINGEN/GROMMEN/LACHEN/HUILEN
De adem kan doelgerichter ingezet worden door jawel: te gaan zingen.
Joepie, zingen onder de douche  is dus helemaal niet zo gek en zelfs best gezellig. Je helpt jezelf ermee.
Je kan ook klankkreten slaken, soms gaat dat automatisch maar het kan ook expres.

Een beetje grommen kan, of uit volle borst; en lachen mag he: dat klinkt misschien gek?
Daarom een kleine anekdote. 

Een paar jaar gelee bleek ik een spierknoop in m’n linkerschouder te hebben, door overtraining. 

Deze kreeg ik niet weg met balsems of zalven, het zat vast.
Kwam een knaap tegen die een extreme vorm van fysiotherapie aanbood  waarbij een spierknoop 

met de ellebogen kapotgemasseerd wordt. Dit is een zeer adequate snelle methode, alleen nogal pijnlijk. 

Dus ging tijdens deze ‘massage’ keihart lachen. En toen ging het goed, zo was ik in staat om die pijn te ‘pakken’  
in plaats van ontwijken en te moeten stoppen wegens overload.        

Huilen (als een wolf) mag ook, al heb ik daar zelf minder ervaring mee. Blaffen doe ik welletjes.
Dit zijn allemaal vaak onderschatte maniertjes  om het ongemak te verdragen: door dit te UITEN!
Natuurluk kun je ook in stilte opereren. Hoe dan ook, het gaat principieel om doorademing.

ZINGEN, MANTRA’S ZINGEN
Graag zing ik een regeltje of wat. Luidkeels of meestal wat meer ingetogen,
dat hangt ook een beetje van het liedje, het tijdstip (de status van de buren) en van mijn stemming af.
Zingen klinkt cliché  maar werkt erg opwekkend  en helpt aldus met het weerstaan der koude. Zingen is een uitmuntende ademhalingsoefening namelijk.
Te beschouwen als eigen (geestelijke) begeleiding  met extra lichamelijke vibratie. 

Dit kan in een moeite door worden gecombineerd  met allerlei ADEMritmes.

Het geweldige boek OERZANG bevat vele goed uitgelegde en opgebouwde oefeningen.
Voor de stem, adem en beweging. Gewoon beginnen en organisch laten gaan.
Aldus ontstaat meer flow, meer meezin, meer leven in (blokkades binnen) je lichaam. 

Tijdens  zingen van mantra's ga je trouwens meestal langer uitademen  wat je rustiger maakt.

 

Vaak gebruik ik allerlei mantra’s. Dat kan werkeluk van alles zijn, ook inspirerende delen van liedjes.
Zoals ♪lalala lalalalala♫ (uit: “De klok van Arnemuiden”). Snippers uit top40-hits, zoals: “BOEM BOEM BABY!”  

met of zonder eigen teksten?? Het kan, het mag! Of de klassieker AUMmmmmmmm.
Of simpeltjes het bezigen van zinsnedes zoals: “KOM MAAR OP!”. Pak die pijn  door te omvatten, in te kaderen, af te leiden. Begrijp je?

M’n laatste mode is het lachen  van stukjes uit kinder- en sinterklaasliedjes. Toegespitste lachtherapie dus  
die ik vooral in het laatste deel van een sessie uitvoer  wanneer het echt ongemakkelijk wordt. 

Je kan zelfs een bepaalde spirit of idool aanroepen. Dit hoeft niet hardop. Bij mij is dat trouwens niet Wim Hof. Toch is ie best lief  ;+}

MINDFRAMING
Je eigen gedachtes werken mee of tegen. Wat je in je geest koestert en beoefent  is daarmee knap essentieel. 

Experimenteer  naar hartelust met wat voor jou specifieker werkt. Kies uit en doe wat je aanspreekt. 

Houd het levendig, stromend.

Met mantra’s, liedjes, krachttermen of andere mindkeepers: dit alles zijn gedachten  die je actief (in stilte of hardop) herhaalt.

Jezelf AANmoedigen  is de belangrijkste vorm van mindframing.
Complimenten maken  is het tegenovergestelde  van kritiek uitoefenen.

VALKUIL zijn negatieve benaderingen van jezelf. 

Ze kunnen wel werken maar hebben op den duur weerslag op je persoonlijkheid. 

Dit is geen liefdevolle maar destructieve discipline. Ik ken 2 vormen: 

- jezelf uitschelden om je op te peppen
Zo van ‘GVD, schiet op klootzak’ of ‘je bent een sukkel als je dit niet doet’ of ‘DOE HET lul/kut’.
Dit soort houdingen kunnen weliswaar aanmoedigen  

maar ze verworden tot een gewoonte hoe je jezelf  en daardoor ook anderen  in het leven innerlijk benadert, 

hoewel dit toegedekt kan worden door uiterlijke maniertjes.
- arrogantie koesteren
In de geest van ‘ik ben beter dan anderen’ of zelfs: ‘IK BEN DE BESTE’.
Dit lijkt misschien normaal en kan zelfs waar zijn... maar in intieme relaties zal de doorwerking van deze mindsetting opspelen. 

Hooguit oogst je ‘bewonderaars’ en jalourse ‘vijanden’; beiden kunnen inderdaad motiveren, maar leiden tot innerlijke eenzaamheid. 

Deze eenzaamheid wordt dan vaak weer bestreden door uitsloverij. Maar zo kom je niet tot jezelf, deze houding werkt vervreemding in de hand.
Uiteindelijk zal (onderdrukte) depressie daar het gevolg van zijn.

De betere vergelijking is die met jezelf. Ik meen het, structureel.
In plaats van in eerste instantie  jezelf te vergelijken  met anderen, 

want dan dreigen ondermijnende minderwaardigheidsgevoelens of arrogantiestimulering.

Beter leren vergelijken met jezelf, met behulp van gezonde eigenliefde. Zo blijf je gecentreerd. Zo word je niet afgeleid. 

Zo is het spiritueel gezien verantwoordelijker.

Kouddouchen is te vergelijken met  ‘de zee ingaan’, bijvoorbeeld op een geweldige zomerdag.
Je kunt je gedachten  actief vullen met diverse visualisaties of eigen herinneringen.

VISUALISATIE
Op dit gebied ben ik een beginner. Net mee begonnen eigenlijk. 

Bijvoorbeeld een vuur&vlam-visualisatie kan helpen ter afleiding  van lichamelijke ‘pijn’ (“ongemak” vind ik eigenlijk een treffender aanduiding). Het schijnt dat gevorderden op dergelijke wijze  zelfs direct lichamelijke warmte kunnen opwekken. Het ‘visioen’ waar je moeite voor doet, wordt dan werkelijkheid.

HERINNERING
Een gedachte geaard in je eigen ervaring. Onthoud je sensaties! Want die kun je weer gebruiken.
Bijvoorbeeld “HEERLUK”, wanneer je nagloeit. Sla dit gevoel goed op in je geest. Voor motivatie!
Dit soort herinneringen kun je dan actief  in de geest oproepen  wanneer je ze nodig hebt,
bijvoorbeeld voorafgaande of tijdens een lastige fase van het kouddouchen.

ANDERE MOGELUKHEDEN (VOOR STEUNENDE GEWOONTES)
MIDDELEN
Je kan vlak vooraf  even een klap koffie pakken. Soms nuttig ik een half dopje zelfgemaakte TincTuur.
Of een fleske ginseng. Of een stukje thee. Whatever works!
Dit is allemaal redelijk persoonluk. Ik wissel af. Met ook bittere dingen.
Want daar word je gezond agressief van: "WAF!" 

 

Als beloning neem ik erna  bijvoorbeeld een shotje rauwe chocodrink. Vaak met chilipoeder erin.

DANK
Denk eraan jezelf (of het Universum ofzo) te danken! Dit is best belangrijk.
Voor ontwikkeling  van structurele positieve houdingen naar jezelf toe en de wereld in het algemeen.
Wat je beoefent kan zodoende een steunende gewoonte worden.
Dit straal je uit naar de buitenwereld, richting anderen. Dat kan inspirerend doorwerken.

Overigens kunde ook stukjes dankbaarheid koesteren  tijdens de douche-act.
De ervaring van ongemak  kan de prikkel vormen  voor het moeite doen  voor opwekking van gezonde dankbaarheid.
Dankbaarheid bijvoorbeeld voor de capaciteit van het uitvoeren van wat je kan.
Voor dat je kan bewegen, dit is namelijk niet helemaal vanzelfsprekend.
Of voor de zuurstof die je mag nuttigen, die is gelukkig aanwezig.
Nog basaler: voor het nuchtere feit dat je mag leven!

VERWERKING
Houd een schema bij  en maak aantekeningen wanneer zich nieuwe ervaringen voordoen.
Gewoon eventjes direct erna neerschrijven, klaar!

LINKS MANIERTJES OM KOUDE TE LEREN TROTSEREN
*Pranayama voor beginners  
*22 minuten adem inhouden! 

KADER DE 4 PUNTEN DER SAUNA-AFSPOELING
BUIK, ONDERRUG, BORST, NEK

Een  koude douchestraal kan hard op je knar vallen.
Sommigen ervaren zelfs een zogenaamde “brainfreeze”.

Al spoedig herinnerde ik mij  een methode van de sauna, de SAUNA-AFSPOELING geheten.
De originele sauna-afspoeling, zoals ik deze ken van vroeger,
schrijft voor om eerst de voorkant af te spoelen en daarna de achterzijde. Via de ledematen. 

En, in eerste instantie, het hoofd te ontzien.

Kan helaas in Google geen beschrijving vinden van deze sauna-afspoeling, 

behoudens bovenstaand vaag plaatje uit de sauna-encyclopedie.   

Heb dit proefondervindeluk aangepast in:
eerst de onderkant: buik, onderrug  en daarna de bovenzijde: borst, nek.
Omdat het op die manier relaxter werkt  in mijn ervaring.

Op deze 4 genoemde punten  kun je de douchestraal  handmatig richten.
Dat kan dus op directe wijze.

Of via de ledematen: bijvoorbeeld vanaf de linkervoet eerst omhoog naar je romp
en daarna via de rechterledemaat weer omlaag, naar de rechtervoet toe.
Kan ook: eerst links (omhoog naar de romp en links terug omlaag) en vervolgens hetzelfde rechts.
Aan de achterzijde idem dito, dus vanaf de hiel naar de onderrug toe en weer terug.

Voor de armen geldt dezelfde procedure.
En blijven doorademen!!

Check wat werkt op een bepaald moment, je leert door te doen  om steeds beter aan te voelen.

Ik werk telkens deze 4 punten af:  dit hoeft niet maar kan wel in een soort van vaste volgorde.
Simpel en direct. Zo draai ik ‘rondjes’. 

Met inbegrip van allerlei ontwikkelde ritmes en ondersteunende manieren.

Ik VARIEER. Soms begin ik welletjes direct op de borst. Eerder begon ik altijd op de buik, is makkelijker.
Inmiddels pak ik ook m’n flanken en m’n hoofd apart, dat is namelijk kouder, die doseer ik dan erbij.

Hoeft niet zo maar kan helpen. Voor geleidelijk opbouwen van kouderesistentie.
Zodoende maak ik mijn tijd vol. Voldoe ik aan de dagelijks geformuleerde passende uitdagingsdosis.

KADER    ONGEMAK EN GEVAAR
Wanneer je op wijze wijze wilt kouddouchen  moet je goed (leren) luisteren naar jezelf.
Je kunt namelijk te ver gaan  en dat is niet zonder gevaar.
Had vroeger zelf die neiging  maar heb dit aardig afgeleerd door schade en schade.
Je kunt ook te weinig doen trouwens, dan ervaar je weinig voordelen, je gaat dan te traag.
Met gevaar dat je daardoor stopt.

In de herhaling. De persoonluk passende 'middenweg' handhaven, daar komt het op aan. GAAN!
Moedig jezelf actief aan, dat is de gewenste houding.
Maar soms kan het dus ook discipline vereisen  om juist minder te doen.

Voor enkele groepen is koudetraining met bijbehorende ademhalingstechnieken niet of minder geschikt. 

Zie: WANNEER NIET!

ONGEMAK
*winterhanden/wintervoeten
Verkleumde handen of voeten. Beschouw dit als een ongemakje. Niet echt iets om mij door te laten tegenhouden.
Wat hiertegen helpt is om na de training je handen afwisselend onder koud en warm water te houden.

Heb er zelf vrij snel last van. Maar trek er mij gewoon vrij weinig van aan.
Denk dat het komt doordat ik als kid te snel handschoenen kreeg aangedaan van m’n moekie.
Nu heb ik naast neopreen materiaal zelfs verwarmde wanten aangeschaft, die helpen wat.

GEVAAR
De niche der overmoedigen is kleiner  dan die van watties die teveel in de comfortzone haperen.
Beide wijzen zijn verre van optimaal  maar bezitten tevens beiden  een onmisbare kwaliteit.  
Namelijk respectievelijk: het pushen EN het relaxen!!
Overmoed is vanzelfsprekend direct gevaarlijker. Te slap is op langere termijn ondermijnender.

*koude bevangenheid
Dit is een serieus gevaar. Met name in buitenwater. Het lichaam kan dan in een (totale) kramp schieten.
Dit dient absoluut voorkomen te worden!!! In de winter blijf ik dichtbij de waterkant. Veiligheid rules!

Stapgewijs dien je je capaciteit uit te breiden. 

Doe het liever samen, met een buddy dus, wanneer je serieuzer grenzen opzoekt. 

Raadpleeg zonodig je uitverkoren deskundige. 

*koudeblessure
Miljaar! Tijdens m’n 3e winter  ging ik steeds extremer. Onderzocht het grijze gebied der onderkoeling.
Daardoor liep ik een niet-bacteriële ontsteking in m’n hand op.
Alweer weg maar nu de wet aangenomen dat wanneer ik in het water begin te rillen
ikki er dan per direct uit moet gaan. Omdat de kouklap pas komt nadat je uit het water bent.

*adem inhouden (retentie) in/onder water
Hierdoor zijn meerdere doden te betreuren.
Ook de Hof-clan waarschuwt er tegenwoordig naar verluid explicieter tegen.
Je kan dit eventueel wel  onder de koude douche beoefenen, dus in een veiligere omgeving.
Je kunt daartoe bijvoorbeeld op een plastic stoel onder de douche gaan zitten. In bed je adem inhouden is nog relaxter.

*valse hoop
Genezen van serieuze kwalen is geen sinecure. Er bestaan geen wondermiddelen.
Er is altijd sprake van een complex van oorzaken en factoren, 

die je beter allemaal (of stuk-voor-stuk) dient aan te pakken. 

Volgens mij zit de kracht van deze beschreven methodes vooral in voorkoming, oftewel handhaving van gezondheid. En bij acute aandoeningen  kan een flinke kuur als mogelijke ingreep ook helpen. 

Daar heb ik voldoende ervaringsverslagen over gelezen.
 

Genezing van serieuze ziekte kan soms optreden, 

maar vaak genoeg niet wanneer de ziekte al te diep ingevreten is, als de latere stadia zijn ingegaan.
Toch kan zelfs in het laatste levensstadium koudetraining waardevol zijn: om alerter te sterven. Donder op met die morfine. Ik spring liever in een lawine.

LINKS ONGEMAK EN GEVAAR:
*Parool-artikel
*Scepsis

TOT SLOT VAN REKENING
Nogmaals: kouddouchen blijft de BASIS van koudetraining, dat moge duideluk wezen!
Je bent gezegend wanneer je over de gelegenheid beschikt om een ijsbad te installeren.
En helemaal wanneer je vrij bent om de zee in te kunnen bewegen.

ZOMER schijnt de ideale tijd  om met kouddouchen/wisseldouchen te beginnen.
Aangezien het koude douchewater  dan ruim 10 graden warmer wordt  als in den winter:
Zie het kadertje betreffende WATERTEMPERATUUR.  

Maar motivatie blijft belangrijker, dat is de bijna allesbepalende factor.

De winter van 2018-2019 bracht warempel un sneeuwepisode.
Ha, op dat moment had ik al voldoende vertrouwen 

in het simpelweg uitvoeren van mijn eigen manieren opgebouwd  om deze uitdaging aan te gaan. 

Dat gelukte. Dankzij gezonde moeite!  

“in stilte flink ademen is ook fijn”

Heb dit jaar een nieuwjaarsduik genoten te Domburg. Kwam in de avond aan, het was uitgestorven daar. 

Deed m’n portie renwerk  en dook daarna 2 minuten de zee in, 

alvorens weer de bus terug te pakken zodat ik nog naar AMS kon wederkeren. Goeie aanvang van het jaar!!

Dit fenomeen, het ritueel van koudetraining, wordt geleidelijk steeds populairder.
Het spreekt de mensen aan  dat je met een simpele gratis methode  zelf voor extra gezondheid kunt zorgdragen. 

Een geweldig begin van de ochtend!

Start mijne dag trouwens al in bed  met een ademhalingsoefening. Varieer daarbinnen.
En je kan letterlijk denken wat je wil, dat is het geestelijke onderdeel daarbij, de goedgerichte eigen mindcontrole.

NA een geleverde inspanning is kouconfrontatie  ook mogelijk een geschikte overgang  richting relaxstand en verwerkingsflows. 

Er wordt gesproken over sneller herstel. De dag afsluiten met een korte koude douche en een meer ontspannen ademhaling bezigen, reset je gedachten, echt wel. Daarna relaxen en assimileren, daar kun je vervolgens op focussen.

Of koudetraining evenwel iets voor jou is? Dat zal inspiratie je vertellen!
Koppel deze inspiratie  aan persoonluk afgestemd experiment  met de juiste mate van inzet.
Ga die persoonlukke UITDAGING aan: gewoon doen! Door uitvoering kun je er wat aan hebben.

Je kan net als heartcore Frank hieronder-in-de-links  je kraan saboteren  of als Sven Kramer na de training een ijsbad nemen. 

Of juist veel relaxter aan de gang gaan  met mildere vormen van wisseldouche, zie ook de INTRO, joehoe!

Oja ene DNA-test heeft mij wijsgemaakt dat ik over grofweg 15% Scandinavisch DNA beschik.
Dat scheelt? Woon in de Bijlmer en daarom noem ik mijzelve nu   de eerste Bijlmerijsman.
Huuu, de tweede kwam ik onlangs tegen, hij is 1 jaar bezig. Maar zie meer zwemmers, ook in de grachten aan de rand van de stad. De goedgekleurde medemensen die hier wonen hebben doorgaans een nog sterkere afkeer van koud douchen 

dan de doorsnee nuchtere Nederlander. Toch kan vrijwel iedereen koudetraining aanleren, mits je je eigen processen en grenzen respecteert!!! 

 

LINKS TOT SLOT VAN REKENING:
*Frank de bikkelman
*ik nam een week lang...

 

KADER WATERTEMPERATUUR
binnen
De watertemperatuur van koud douchewater  verschilt waar ik woon  nogal veel tussen zomer en winter. Het koudste dat ik in midwinter gemeten heb is 8 graden. 

In hoogzomer ruim 20 graden, wat een verschil!

buiten
Het koudste dat ik mat is 4 graden (in de Gaasperplas)
en kouder zal dit naar verluid ook niet worden.
Meestal is het in de winter rond 6 graden. In de zomer is het bij de waterkant ruim boven de 20 graden,
alleen wat verderop is het veel dieper en daar is het dan ook koeler.Voor zeewater geldt iets soortgelijks.

KADER DOUCHEKOP 

Een losse douchekop is ten zeerste aan te raden.
Groot voordeel is dat je dan namelijk het koude water  veel beter kan richten en doseren.

Een grotere douchekop is hierbij fijner dan een kleine.
De straal is bij die types meestal regelbaar.

Zelf heb ik deze gehaald. Soms kan je ze goedkoper op de markt vinden.
Er bestaat een nog groter formaat, van zo’n 20cm breedte, maar die is dan weer niet handzaam.

VRAGEN
Ben ik wat vergeten???
Of geef ik een bepaald iets te teveel of weinig aandacht/nadruk??
Wat zijn jouw ervaringen? Deel het mede!

En weet iemand misschien (vanuit ervaring graag) een geschikte hartslagmeter?
Ben eraan toe om deze feedback mee te gaan nemen in mijn wel en weetjes.

Wees gegroet met Vrede Voorspoed,   

Michiel Julius, Bijlmerijsman

BOEKIES
*”Koud Kunstje”, geschreven door Koen de Jong  met input van Wim Hof; 2015
Uitleg van de Wim Hof Methode  en welke ziektes die er baat bij kunnen hebben.

*”Verademing”, geschreven door Koen de Jong  samen met Bram Bakker; 2009/2018

Beknopt simpel geschreven standaardwerkje  over ademhalings-patronen en –methodes.

*”Start vandaag met ademen”, Robert Bridgeman en Marleen van den Hout; 2016

Kwalitatief beter boek en veel uitgebreider dan “Verademing”. Helder en compact.

*”De Wim Hof methode, overstijg jezelf met The Ice Man”, Wim Hof; 2020
Gloednieuw boek van de koumeester. Moeite waard. Als E-book slechts EUR5,-

*”OERZANG, de kracht van stemexpressie”, door Marius Engelbrecht, 2019
Rijk inlevend meesterwerk vol praktische begeleiding  over gebruik van de stem, resonerend in je lichaam.

 

*”Oerkracht”, de NL-vertaling  van het werk van Scott Carney; 2017
Interessant overzicht van deelname aan diverse weerstandtrainingsmethodes, 

beschreven vanuit persoonlijke ervaring.

*”Kilimanjaro als medicijn”, van Anna Chojnacka; 2016
Getuigenis van de bestorming van deze berg door Wim Hof en een team van deels zieke volgelingen, 

waaronder de schrijfster met M.S.

*”De Tao van het natuurlijk ademhalen”, Dennis Lewis; 1997
Uitgebreid praktisch standaardwerk over alle facetten van de ademhaling.Met helderbeschreven oefeningen. 

 

DE TERUGKEER VD GURU

DE TERUGKEER VD GURU

DE TERM GURU
In mijn Kramer's woordenboek staat o.m.: "leermeester, geestelijk leidsman". Wiki meldt "wijze".

De waarde van een 'guru'
Hieperdepep Hiera. Een guru is simpelweg een extra (externe!) leraar. Daar kan je (tijdeluk) veel aan hebben. Als voorbeeld, ter inspiratie. Voor waardevolle samenvatting, door aangedragen inzichten toe te passen. En bij procesbegeleiding: al dat dat vraagt meer werk van de leraar.

Jezelf openstellen voor een (passende) guru is dan heel waardevol.
Jezelf overleveren aan een (slechte) guru wat mij betreft een slecht idee.
Kan erover meepraten, bezit beide ervaringen.

Ok, het gaat fout wanneer een guru je leven overneemt. NIEMAND kan eigenlijk en mag feitelijk in de plaats komen van jezelf. Je bent in principe en per definitie je eigen leider. Eigen leider zijn = volwassenheid*. Ook al moeten anderen noodgedwongen taken voor je verrichten. Jij bent degene die dat specifieke verzoek, daar een vraag/order voor, plaatst.
*in geval van beperkingen ben jij de baas over hoe je met die beperkingen omgaat. Op die wijze ben je dan nog steeds de werkelijke leider.

Intern behoort er dus maar 1 beheerder te zijn: jij zelf en daar liefst de beste verzie van; zo verloopt ontwikkeling altijd door! MET passend initiatief (=uitreiken) EN gezonde openheid (=toelaten) IN (persoonluk passend) dynamisch evenwicht.

Het eigen leven behoort centraal te staan: jij bent het ZELF eikpunt! Dit is en blijft immer de eigen verantwoordelijkheid. De goede guru (passende leraar) is dan een extern toegevoegd iemand, niet iemand die in plaats komt van oezelf!! Een slechte guru zal die plek wel claimen, zichzelf centraal stellen. Met meestal goedbedoelde doch valse beloftes waarin door de betrokkenen geloofd wordt.

Jezelf overleveren aan een guru is een uiting van structurele (mogelijk onbewuste) onzekerheid. Deze onzekerheid kan verscholen zijn/worden achter arrogantie = de houding dat je je beter acht dan een ander. De guru biedt dan schijnbare zekerheid; identificatie met een superheld is zoals een drugs. Slechte guru's bieden daarbij simpele dogmatische leerstellingen hapklaar aan op presenteerblad. Nu is onzekerheid eigenlijk iets dat met gezonde zekerheid (zelfvertrouwen) opgezocht dient te worden. Op constante wijze dan je comfortzone vergroten, door de eigen beperkingen te ontgroeien. Geen hocuspocus maar proces.

Een religie of spirituele groep kan je in aanraking brengen met ideeën en concepten die je kunt toepassen in je leven en waarmee je aldus waardevolle resultaten kunt behalen. Zelden zijn deze ideeën nieuw, hoewel ze vaak als verworvenheden van een specifieke stroming worden gepresenteerd. Dat hoeft niet voort te komen uit een doortrapte instelling (meestal niet),
het kunnen vruchten zijn van eigen realisaties. Dat betekent echter niet dat deze uniek zijn.

Het PEP-concept
PEP staat voor Pikken En Perfectioneren. Daarmee bedoel ik dat je een dinges/idee/waarde/concept puur persoonluk gaat toepassen. Vertalen naar jezelf, dus persoonluk afstemmen, in plaats van stomweg blind kopieën.
Zo blijf je in essentie eigen leider in plaats van een klakkeloze navolgeling.
PEP: zelf bedacht maar niet uniek.

DE KRACHT VAN GELOOF
Een deelnemert die zich verbindt aan een bepaald pad (religie, club, verbond, stichting, partijtje, movement, groeperingske, e.d.), kan inspiratie en energie krijgen door de synergie van sociaal meedoen aan een groep en door toepassing van de aangereikte filosofie in het eigen leven. Hoe meer betrokken, des te intenser dit ervaren kan worden. Vooral in het begin kan het ervaren verschil groot zijn. Dat kan heel prettig werken en ook erg opprettig.

Het prettige kan zijn: ergens erg bijhoren, bevestigd worden, vooruitgang ervaren. Onprettuig kan zijn: (subtiele of directe) aanpassingsdwang, met imagoshifts en het opgeven van eigen gewoontes en geliefde bezighedenz.

Heel prettig kan vooral zijn dat GELOOF bekrachtigd wordt. Je voelt je dan meer machtig. Het geloof in een zaak, een mens, en/of in een zekere actie. Of zelfs in de als totaalbeeld gepresenteerde ‘waarheid’ die religie brengt. De actie van geloven zelf is mijns inziens echter positief: met gerichte inzet van de wil. Dit is aldus dan iets waardevols van religie: het stimuleren van geloof (op zich)!

Maar waarin? Idealiter in jezelf: in het rijpen van bepaalde eigenschappen en deze dmv vaardigheden delen in de wereld. Door middel van zelfexpressie ten behoeve van anderen. Je unieke bijdrage aan de schepping geven/leveren/delen. Met gezonde zelfverheerlukking, dus zelfaanbidding op juiste wijze! Niet op arrogante manieren (iets dat een slechte guru zelf bij betere beschouwing wel doet). Op dit punt past tevens een juiste portie nederigheid, maar dan slajeblieft niet de overdreven versie waarbij eigenlijk minderwaarduigheid* gebezigd wordt.
*minderwaarduigheid hangt innig samen met arrogantie: het vormt er de drijfveer van. Daarbij dreigt overgave aan entiteiten die zich uitgeven voor God. Die worden actief toegelaten (door misleiding, verleiding en afleiding).

GELEID DOOR SPIRIT
Volledige (blinde) OVERGAVE is een tricky iets, een mogelijke dwaling. Echter pure eigengereidheid staat ook niet in optimale relatie tot de wereld, om het diplomatiek uit te drukken.

Flow komt tot uitdrukking in (spiraalvormige) golfbewegingen.
Die bestaan uit een samenspel van eigen inzet in uitreiken/aanbieden en van aandachtvol ontvangen. Fouten zijn hierbij een natuurlijk bijproduct van inzet, zij verdienen compassievolle aandacht.

Voortdurende REFLECTIE als onderdeel van de eigen levensstroom, is een beslissende flowfactor ten behoeve van het ontwikkelingsproces van bewustwordingsbevordering. Positief (direct aanmoedigend) en OOK negatief, jawel: leren door fouten met goedgerichte aandacht te behandelen.

Reflectie zowel naar jezelf toe als gericht op datgene waarmee je levelt. Hoe gestructureerder en regelmatiger, des te vrucht-baarder dit procesonderdeel verloopt. Idealiter is eerlijke reflectie normaalgesproken onderdeel van je dageluks levenspatroon. Zo neem je beter beheer en lekkere leiding* over eigen leven.
*Zonder onzinnige en destructieve veroordeel-vergelijking met anderen.

Spirit, o heilige geest, Spiritus Sanctus. Bij onze scheppingen zijn mijns inziens vaak spirits* betrokken. Alleen deze melkweg bevat al honderden miljarden sterren, waarvan een aanzienlijk aantal verdergevorderde levensvormen herbergen.
*Er zijn vele delen van spirit die hieronder vallen. Te zien als een oneindige veelvormigheid van geestverschijnselen. Daarbij geven zich velen zich uit voor “God”, terwijl wat God is, enerzijds de optelsom van het geheel (de algehele relatieve schepping) is en anderzijds de centrale intentie die eraan ten grondslag ligt.

De bevlogenheid voelt ozo heerluk: inspiratie is iets om zorgvuldig mee om te gaan! Een valkuil is ontaarden in bezetenheid. Andere valkuilen zijn luiheid en minderwaardigheidsgevoel of arrogantie koesteren, de broemde hoofdzondes.

EIGEN INZET VAN TOEWIJDING
Opbrengsten, in de zin van manifestatie van zaken en het activeren van eigenschappen en het verwerven van vaardigheden:  
JE DOET HET ZELF.
De inzet die je tentoonspreid is namelijk van jezelf, niet van de Guru, het is niet zijn directe energie. Dus de resultaten die door je eigen liefdevolle discipline bewerkstelligd worden, heb je zelf opgebracht!

Alleen worden de credits vaak ten onterechte aan een slechte guru gegeven. Die zegt jou te helpen maar in werkelukheid doe je het echt zelf: je activeert de eigen spiritualiteit. De slechte guru parasiteert hierop door (subtieler of directer) met de eer te gaan strijken.

De REGEN VAN ZEGEN, het krediet van spirit, die somtijds genoten wordt, is een extraatje dat volgt op de eigen inzet. Maar de golfbeweging gaat per definitie ook weer omlaag omdat dat eenmaal de aard van de schepping van ontwikkeling is.  Tegenslag kan ook in spiraalvorm komen. Dan kan een doorslaand succes van negatieve krachten lijken. Door deze als test en training te beschouwen heb je er minder last van en doe je er zelfs voordeel mee, door constructief te blijven reageren. Deze te gebruiken om er lessen uit te trekken en om sterker te worden.

De verschillen tussen goede en slechte guru's!!
Er bestaan ook vele goede guru's: gewoon leiders (of coaches) waar je wat aan hebt. Soort bijlichtende voorbeeldbakens die direct(er) betrokken kunnen zijn/blijven bij hun (zelfstandige) volgers. Die aanmoedigende vaardigheid beheersen. De schaal tussen slecht en goed is trouwens glijdend. Deze begrippen zijn relatief, niet absoluut! De wereld is niet of dit of dat:  OF wit OF zwart: dat is gespleten bewustzijn, geboren vanuit overheersingsgewenning. In plaats van het samenspel* van de schepping in en door zichzelf te ervaren. Als creatief onderdeel.
*Dit betekent ondermeer dat wat in eerste instantie goed kan zijn voor iemand, dat datzelfde later niet meer goed en daarna zelfs slecht kan worden. Doordat blijkt dat iets na verloop van tijd te beperkt past. Andersom komt ook voor, bijvoorbeeld bij bewustwordingsbevorderende middelen waar een onderdrukte massamens sneller door zal gaan flippen. Maar waarmee omgegaan kan leren worden met grote waarde voor het innerluk leven. Door voortgaand ontwikkelingsproces. Het aparte is verder dat iets schijnbaar slechts, soms als tegengif kan werken, tegen iets dat al slecht was (geworden). Soort breekijzerdingetje. Maar niet bedoeld om als excuus voor verslaving of exces te worden misbruikt!

DUS onderscheidingsvermogen betreffende waarneming van zichzelf dient altijd actief aanwezig te blijven (op de achtergrond). Alles begint sowieso bij de eigen instelling.

Mensen die terechtkomen bij een slechte guru, bezitten/handhaven een te matig actief onderscheidings*- of beoordelings**-vermogen. Vaak ook een beperkt werkend geweten en in de kern te sterk gericht op navolgen van externe autoriteit.
*onderscheidingsvermogen = onderkennen van verschillende onderdelen
**beoordelingsvermogen = beoordelen van afzonderlijke onderscheiden elementen of combinaties daarvan. Geschiedt vaak vanuit verraderlijk vooroordeel.

Zij worden aldus verleid met aanlokkelijke beloftes. Door deze blijkbaar benodigde ervaring op te doen, wordt er voedingsbodem gekweekt: kunnen dezen en genen rijpen en hopeluk wijzer* worre!
*Ervaring is nameluk de bouwsteen van ware wijsheid.

Een behoorlijk goed overzichtsartikel van wat er mis is met bepaalde guru's en wat zwakke kanten zijn van zekere spirituele stromingen is het overzicht getiteld: STRIPPING THE GURU'S. Mijn ex-guru Chin staat erbij;

Alle externe hulp afwijzen is echter ook een overdreven reflex. Feit dat iemand blinde vlekken heeft, betekent niet dat alles niet klopt!

Wat zijn nadere ideeën over en kenmerken van goede en slechte guru's? Eerst de slechte, dan zijn we daar vanaf;

Kenmerken van slechte guru's:
1.propageren van het idee dat een guru onmisbaar is
2.richt de energie van volgelingen op het manifesteren van de manifestaties van guru zelf
3.claimt onfeilbaarheid
4.beweert geen ego te hebben of een verlicht ego
5.doet niet aan (serieuze voortdurende voorgeschreven) zelfreflectie
6.duld geen tegenspraak
7.zijn vooral gericht op kwantiteit
8.zijn opschepperig in hun daden
9.krijgt energie door aanbidding
10.is verslaafd aan de zegeningenflow

1.propageren van het idee dat een guru onmisbaar is
Slechte guru's prediken het idee dat een guru onmisbaar is. Dit is een spirituele leugen. Deze kan wel subtieler gebracht worden maar komt erop neer dat wanneer jij geen guru accepteert om je innerlijk leven te leiden, jij eigenlijk ein dwaas bent. Er zit zeker waarheid in het feit dat goedgeslecteerde leraren je met bepaalde onderdelen vooruit kunnen helpen.Echter het eigen proces is heilig! Dit kan overruled worden door te star een guru te gaan volgen.

Een goede guru is iemand die jouw eigen processen en je eigenste manifestatie daarvan, op natuurlijke wijze bespoedigt.Een slechte guru is iemand die jou op structurele manier voor zijn/haar manifestatiekarretje spant.

2.richt de energie van volgelingen op het manifesteren van de manifestaties van guru zelf.
Een mondvol; dit kan een logisch gevolg lijken, maar dat is het niet. Vanuit het waanidee dat de guru alleen het zuivere goddelijke direct vertegenwoordigt, kun je gaan geloven dat zijn/haar manifestatie het meest belangrijke werk op aarde is.

Maar het belangrijkst in iemands leven is het eigenste werk. De zelfexpressie in bewustere relatie met een deel der wereld. Er zijn daarbij talloze mogelijkheden. Paradoxaal genoeg kan dat tijdelijk overlappen met manifesteren van anderen. Met name om het proces van manifesteren te leren of enige specifiekere vaardigheid.

Maar je hele leven overleveren en in dienst stellen van een guru is onwijs, overdreven en onverantwoord. Mijn vuistregel blijft: hoe directer iets je spirit opwekt en aanzet om bewustwording daadwerkelijk uit te blijven breiden, hoe passender.

Wat mij betreft is je eigenste manifestatie dus veel essentieler dan het promoten van een ander. Dat is wel een aardige bijkomstigheid en als we dat voor elkaar doen, kan er wederzijds voordeel bestaan. Maar das heel wat anders dan oe leven gaan wijden aan het verspreiden van de werken van een guru.

3.claimt onfeilbaarheid
Een slechte guru presenteert zichzelf als perfect. Hij is een zogenaamd Godgerealiseerde (perfecte) mens. De volgelingen kunnen zich dan uitverkoren voelen doordat ze hem volgen. Het wordt gepropageerd om de wil van God = de Guru uit te voeren. Je kunt stellen dat zij mis-leid worden, maar dit is ook hun eigen ARROGANTIE:  vanuit onderliggend onbewust minderwaardigheids-complex achten zij zichzelf op deze manier beter dan anderen.

4.beweert geen ego te hebben of een verlicht ego...
Filosofisch-technisch klopt deze bewering niet, het is onmogelijk! De persoonlukheid zorgt voor expressie van de ziel. Natuurlijk is er bij een guru altijd wel sprake van zekere ontwikkeling.

Het beweren verlicht te zijn en je eigenlijk te laten aanbidden is echter een voorbeeld van cultus-vorming. De ultieme egotrip.Terwijl dit hele EGO juist door hen ontkend wordt: de guru beweert geen of een verlicht ego oid te hebben of...wekt die indruk door niet actief te weerspreken wanneer dit constant beweerd wordt!

Slecht gelooft dat ie VERLICHT is en 'vanzelfsprekend' blijft. Verlichting olala, dat concept van Verlichting wordt gepresenteerd als de beste toestand die er bestaat en als iets dat een vaste verworvenheid is. Dat laatste is een (spirituele) leugen.

Deze 'verlichte status' wordt constant bevestigd door de gelovigen om hen heen (die erg veel werk voor hem/haar verrichten). Degenen met kritiek moeten vertrekken.

5.doet niet aan (serieuze voortdurende voorgeschreven) zelfreflectie
Aangezien slechte guru's doorgaans niet aan (serieuze voortdurende) zelfreflectie doen, worden zij niet snel geconfronteerdmet eigen fouten. Ze achten zichzelf gerealiseerd en daarmee foutloos. Alles wat er vervolgens fout gaat, is de schuld van anderen. Ik geloof dat zij dat zelf geloven. Dit is echter waanzin.

6.duld geen tegenspraak
Geen tegenspraak!? Dit is gelijk een van de passende criteria om een slechte guru uit te selecteren.
Deze bouwt een machtsstructuur (in werkelijkheid een soort castesysteem) om zichzelf heen met vaste posities voor uitverkoren leerlingen die precies uitvoeren wat opgedragen wordt. De slechte guru is zodoende een ('spirituele') dictator. En schrijft de volgelingen zijn wet voor, als ware het ontegenzeglijke waarheid.

De slechte Guru geeft anderen dus de schuld van alles dat misloopt. Immers hij is verlicht en daarmee onschendbaar.De volgelingen koesteren ook een zekere arrogantie, delen daarin, want zij geloven dat ze uitverkoren zijn.Of ze geven samen -volgens door de guru aangedragen wetten/filosofie- een zekere externe zondebok de schuld van fouten. Bij Sri Chinmoy waren dit de verder nooit echt gedetailleerder besproken "hostile forces".

7.zijn vooral gericht op kwantiteit
Slechte guru's gaan vooral voor kwantiteit: aantal dit, aantal dat. Ze blaten daarbij over kwaliteiten, vooral met mooiklinkende woorden. Hun DADEN laten onevenwichtige gerichtheid op kwantiteit zien; omdat de kwaliteit zogezegd buiten kijf staat...Maar in natuurlijke ontwikkelingsprocessen is kwaliteit iets waarvoor constant bij voortduring gezorgd dient te worden.Om kwaliteit specifiek te kunnen laten groeien, dient erin geinvesteerd te worden. En ter lering en enig vermaak, het ontwikkelingsproces zo transparant mogeluk (laten) zien, dus inclusief fouten.

8.zijn opschepperig in hun daden
Wederom meestal verdoezeld door andersklinkende woorden. Wanneer de constante nadruk ligt op hoeveelheid en er in feite eigenlijk weinig echte aandacht is voor het proces van kwaliteitsverbetering, behoor je te weten hoe laat het is. Het opscheppen kan ook subtiel en meer gedistingeerd gebeuren. Het hoeft niet opvallend schreeuweruig te zijn. Maar het blijft een uiting
van ijdelheid, van wezenlijke arrogantie.

Dit slechte subject claimt alle manifestaties voor zichzelf. Bij Chinmoy stond altijd en eeuwig alleen zijn naam op publicaties. Terwijl leerlingen het leeuwendeel van het werk verrichten. Heb zelf ook nog “poetic expressions” aangeleverd voor zijn  geschriften. De rationale was dat het om zijn bewustzijn ging. Nou lekkere oneness zeg als je je leerlingen niet eens openbaar terechte credits kunt geven...

9.krijgt energie door aanbidding
Den slechte guru krijgt ENERGIE DOOR AANBIDDING. Door de inzet van toewijding van anderen op zichzelf te richten.Te vergelijken met een rockstar of voetbalidool oid. Hoewel de presentatie heel anders is, is de stroom van toewijdingsenergie hetzelfde. Dit schenkt aldus een gigantische energie die het geloof van de guru in zichzelf een (letterlijk) waanzinnige boost geeft. Er kan ook sprake zijn van inspiratie van mensen door de guru via meer gezonde afstand en de juiste attitudes: de eigen aanwezige innerlijke houdingen van de gezonde bewonderaar.

 De slechte heeft de energie van de volgelingen NODIG om zijn verlichtingstrip te handhaven: de superpositieve overvloedsflow met overdaad aan zegeningen. Hij is daarvan afhankelijk en zal daarom de leerlingen van hem afhankelijk maken. Het leven der leerlingen op zichzelf richtende, zogezegd op zijn bewustzijn. Met als opgegeven reden dat dit voor hun eigen bestwil is, dat hun eigen leven er beter van wordt. Het is maar welke criteria je daarvoor hanteert.De guru* en de volgelingen willen dit beiden geloven.    
*wat dat betreft zijn er volgens mij amper bewust slechte guru's. Zij misleiden zichzelf evenzeer.

Dit scenario, een van de vele oneindig vele mogelukheden van "oneness", is een samenspel met de instelling van de volgeling. Deze is gericht op navolgen van externe autoriteit. Vanuit het onzekere ego, slaafs geprogrammeerd. De slechte guru, die baas, maakt gebruik/misbruik van deze zwakheid.

Vaak met behulp van gebruik van occulte trucs. Saai Blabla goochelde met gouden bling-eieren.
Sri Chinboy beweerde ruim 7000* pond met 1 arm opgetild te hebben.
 Ik denk dat zijzelf dergelijke staaltjes geoorloofd achten om mensen 'te helpen (...) het spirituele leven in te krijgen en houden'. Het zijn lokkertjes...
*Yes "guru" was playing a little big trick here. So far his own aspiration (together with the devotion of his disciples!) had helped him with some supreme grace to perform with powerful manifestation of human feats. Now with direct 'divine intervention' the bar was barely moved but a light was switched on; "Godmiracle"! Now please obey and please your Guru to the utmost'!  

10.is verslaafd aan de zegeningenflow
De slechte gurutrip is een vaak verslaving aan de zegeningenflow! Deze wordt gevoed door de aanbiddende inzet van toewijding door volgelingen. Zij voeren sowieso veel werk voor hem uit! Vaak zonder voldoende terechte bevestiging...

Guru zijn voor een cultus van gehoorzame, eigenlijk afgerichte, volgelingen is dus de ultieme egotrip. Door iemand die vaak gelooft geen ego meer te hebben...

Gevoed vanuit het WAANIDEE dat Verlichting een vaste verworvenheid is. Dat is namelijk een voordurend proces. Negatieve krachten blijven altijd aanwezig en hiermee omgaan vraagt en vergt voortdurende alertheid. Ik herhaal en parafraseer:
"Het idee dat VERLICHTING een vaste verworvenheid is, 
in plaats van een proces, is een spiritueel waanidee".

Een slimme (slechte) guru geeft wel genoeg. En vele leerlingen zijn daarmee tevreden. Het beoordelingsvermogen is meestal geheel gericht naar de gegeven voorschriften. Deze neppe guru deelt vanuit zijn overvloed (zoals een slimme dictator dat doet), maar het blijft uiteindelijk een parasiet die de volgelingen laat geloven dat hij de oorzaak is van hun ervaringen,
terwijl zij er eigenlijk zelf voor zorgen!

DE GOEDE GURU!
Inspiratie leidt de weg. HET minimale criterium om verder te bepalen of een guru goed genoeg is, heet WALK THE TALK. Dat wil zeggen: totaal toegewijd is aan werkelukke vooruitgang, uitvoeren wat gepropageert wordt, zonder verborgen agenda. Van zichzelf en de gedefinieerde doelen. Dit betekent dat dingen die niet kloppen, juist aan het licht gebracht worden, niet weggemoffeld. Dat confrontaties liefdevol en vaardig aangegaan worden.

Wanneer deze doelen vaag zijn, mag je je eigen fantasie hierop loslaten. Beoordelen of iets goed voor je is, is altijd in principe je eigen verantwoordelukheid, dat moge blijken! Blijven doen hoor.

Een goede guru heeft een scherpomschreven visie en een duidelijke missie met meetbare doelen.
Deze worden samen met de volgers bewerkstelligd. Die daarvoor de volle erkenning krijgen!
Vanuit volgelingen vind er feedbek plaats die welkom geheten wordt. Een goede guru kan nameluk wel tegen tegenspraak. Dat betekent dat een goede leider benaderbaar is.

De goeie guru is en blijft mens. Dus geen soort idool die beweert "VERLICHT" te zijn, met een schare/bende/leger/harem goedgelovige discipelen (/groepies). Het is geen supermens bij wie alles perfect gaat. Want in werkelijkheid zullen de fouten die er zijn dan, domweg ontkend worden of worden toegeschreven aan anderen.

Goede guru geeft gemaakte fouten toe, en bespreekt transparant fouten die eerder gemaakt zijn, inclusief het eigen aandeel. Laat dus juist fouten zien: want deze bevatten nuttige levenslessen! Die goede guru zoekt zelf de grens der comfortzone steeds weer steeds weer op. Juist daar waar fouten een natuurluk bijproduct zijn van daadwerkelijke inzet voor kwaliteitsverbetering. Door daden he, niet slechts met mooie woorden of op onbelangrijke details. Dat is pro-actief leiderschap.

Guru de goede is gewoon daadwerkelijk een medemens die bezig is en blijft met de eigen kwalitatieve ontwikkeling van eigenschappen in actie (vaardigheden) en niet slechts met alleen kwantiteiten en de fouten van anderen.

Echte LEIDERS luisteren naar en implenteren de zaken die hun volgers aandragen. Met visie gericht op voorspoed voor de gemeenschap. En liefst zo persoonluk mogeluk afgestemd; een standaardrecept voor iedereen is meer iets voor massamensen. Foute HEERSERS geven opdrachten aan onderdanigen die hun leven aan hem/haar wijden, vanuit hun eigen aanwezige programmeringen/verslavingen: daar wordt gebruik van gemaakt.

Een goede leider inspireert door middel van voorbeeld. Een slechte leider dicteert: schrijft regels voor die manipulerend opgelegd worden... een slechte leider is eigenlijk een heerser.

"Eigen leiderschap is de gezonde basis is voor vrijwillige uitwisseling" is voor mij de essentie van het Watermantijdperk.

MIJN VERHAALTJE
Als klein kind speulde ik heersertje thuis, bazend over m'n jongere broertjes. Werd amper opgevoed. Later keerde ik me af van de familie en ben erg m'n eigen gang gegaan. Dat was nodig! Voor mij, destijds. Om mezelf op te voeden. Allemaal (reactiverende) ervaringen opgedaan op basis waarvan werkelukke wijsheid kan rijpen.

Van leeftijd 26-29 was ik een soort moderne monnik. Op "Sri Chinmoy's Path" dat een hedendaagse synthese van Hindoeîsme, Boeddhisme en Gristendom bracht. Dus al die bestaande programmeringen in mij werden gereactiveerd. “Supreme, i bow to thee” was het motto.

Aan het einde van m'n studententijd was ik begonnen met Transcendente Meditatie. Dat betekende tweemaal daags twintig minuten concentreren op een gegeven mantra. Vanzelfsprekend schept dat resultaat wanneer je dit als toegewijde beginner doet. Toen kwam ik een spreker van de Chinmoybeweging tegen, Aditya geheten.

Was verheugd 'de waarheid' gevonden te hebben, het sprak me aan, hoefde mij deze alleen nog maar eigen te maken. Ging ervol voor.Dit is een standaard onderdeel van de verleidingskracht die van religie/ spirituele bewegingen uitgaat. Het idee,de claim "de waarheid" te verkondigen: zogenaamd de hele waarheid en niets dan de waarheid, is een spirituele leugen, aangezien zaken altijd en eeuwig in ontwikkeling zijn en blijven. Dus dat waarheden nieuwe invalshoeken kunnen krijgen en ingebed worden in een grotere, meer omvattende waarheid. Wanneer je daarvoor openstaat, dit opzoekt EN verwerkt in je persoonlukheid.

Het was een soort spirituele commandotraining. Met stipte discipline: elke ochtend om 06u mediteren volgens voorschriften. Als je een goede leerling ("disciple") wilde wezen. Hoor eens, dat wilde ik graag, was behoorlijk fanatiek! Regelmatig urenlange meditatie (soms ook hele dagen), bhajans leren, de 'spirituele filosofie' van Chin bestuderen, veel sport en vervolgens manifestatie van Guru: zijn gedachtengoed propageren en meedoen aan projecten vanuit de beweging (zoals een wereldwijde Peace Run). Die inspiraties leefden in mij, koesterde deze en voedde ze met inzet.

Uiteindelijk resulterend in werken in een "divine enterprise": een zaak die gerund werd door een disicple (leerlingen werden aldus aangeduid) van Chinmoy. Verdiende ruim marktconform in die vegetarische hamburgerfabriek te Zwitserland waar ikke een jaarlang verkeerde. Dit investeerde ik uiteraard in mijn leven binnen de beweging en de promotie daarvan. Stond achter die vernieuwende soya*producten, hoewel ikke nu weer beterpassende gevonden heb voor mezelf. Met Abarita Walter Danzer: goedgedreven kerel.
*soya vereist een specifiek gen om te verteren. Degenen dit hebben, hebben dit geerfd van voorouders die gaandeweg geleerd hadden het beter te verteren: het lichaam gaat zich immers richten op wat het aangeboden wordt, een soms onderschat aspect.
In Zürich was er verder destijds Preis Paradies dat volstond met plastic rotzooi... Van Kailash, de voorzitter van de Zwitserse tak. In Nederland had je Madal Bal in Den Haag. Zij importeerden en distribueerden Celestial Seasonings thee. Daar werkte ik eerder ook wel eens in winkel of magazijn. 
 *Madal was een bijnaam van Chinmoy: zijn ondeugende aspect;

Wij hadden een zogenoemde echte Guru, die Sri, die zogezegd volledig "Godgerealiseerd"/"verlicht" was. En daarmee ook een verlicht ego claimde. Ahaha, echt van die heerlijke spirituele containerbegrippen waarop eenieder de fantasie kan botvieren. De man liet zich ook aanspreken met de titel "Guru". Chinmoy (1931) was geboren in Bengalen, Bangladesh. En kwam vanuit de ashram van Sri Aurobindo op 33-jarige leeftijd in 1964 naar New York, Queens. Begon daar een wereldwijde beweging op te bouwen. Met op het hoogtepunt zo’n 7000 leerlingen in ongeveer 60 landen.

Het doel van deze guru was verantwoordelijkheid voor “Godrealisatie” van de leerlingen. En manifestatie van vrede op aarde.

Omdat hij 'volledig gerealiseerd' was, had ie altijd gelijk. Dat was zijn filosofie en voorschrift. We zagen het niet als sekte omdat het geweldig was zo inspiratiegedreven bezig te zijn. Als bezetenen, soort manisch wel. Want leerlingen die steeds langer bleven en zich steeds verder opofferden, ontwikkelden innerlijk vaak een kern van depressie. Zie de verslagen van anderen. Anderzijds zijn bestaande politieke partijen, verenigingen, clubs en bedrijven vaak ook een soort sektes, dat vind ik nog steeds.

Hij ging graag op de foto met nogal wat grote politici en religieuze leiders. Altijd, bijna altijd stralend aan het lachen met die gasten. Hoor het Chinmoy K. Ghose wel zeggen: 'o, but they are very devoted to me'...

Met een stroom van culturele idolen, waaronder ook grootheden als Leonard Cohen en in den beginne Santana.Met Eddy Murphy, een hele stoet .. met Richard Gere, Sting, Eddie Murphy, Susan Sarandon, Roberta Flack, Yoko Ono, Muhammad Ali en Bill Pearl. Oja enne Carl Lewis, die nog snel even een spirituele naam van hem kreeg, iets waarop gangbare leerlingen vaak jarenlang moesten wachten, smeken haast. In de beginne gaf Chinmoy deze namen direct na acceptatie als leerling waarvoor hij de verantwoordelijkheid op zich nam voor hun Godrealisatie. Dat betekende dan dat je alles moest doen wat opgedragen werd. Voor je eigen snelste "progress". Dat was het toverwoord. Bij Chinmoy werd dit in praktijk in toenemende mate in bepaalde uitverkoren getallen vertaald, met name 7,17, 27, 47, 107.      

Het was een pad ZONDER SEX... Ja mensen, te dom dus maar destijds vond ik het wel relaxed om me niet meer met sores te hoeven bezighouden. Was er 'vanaf'* en wilde geloven dat dat beter was. Nu bekijk ikki ascese absoluut niet meer als "hoogste spirituele waarheid". Alleen  als een mogelijk benodigde tussenfase om te herstellen/ af te kicken van van de dissociatie tussen liefde en sex.
*flipte voorheen tussen zwelgen en ontbering

Ging gaandeweg ervaren dat dit pad mij uitputte en geen vervullende voldoening meer bracht. Wilde weer wild dansen en 'een poppetje'. Maar verzamelde ook waardevolle ervaringen en enige spirituele juwelen in deze spirituele kleuterschool met commandomentaliteit. Waarvan ik eerder destijds de Guru de oorzaak achtte, gaf hem onterecht de credits ervan. Zo ging ik als een soort meditatief spelletje aan balletje hooghouden doen. Uit m'n kindertijd was m'n record 112 ofzo. Wilde dat verbeteren en ging trainen volgens golfbewegingsschema. Bereikte uiteindeluk exact 12.000 in-een-keer, was daarmee toen ongeveer 3 uur non-stop bezig.

Later kwam ik erachter dat Chinboy niet volledig oprecht was en met meerdere maten mat. Dat heb ik verwerkt in een verslag. Hij bedoelde het in principe goed met z'n missie voor wereldvrede, maar dat is niet genoeg!

Natuurluk had Chinmoy zinvolle inzichten verzameld, net zoals Osho dat deed. Bij Osho kreeg je er een hoop grappen bij op de koop toe. Hij sprak mij ook aan, daarna bij die beweging binnengegaan;
Chin* was best een soort opperschepper.       
*later heb ik een hoop boeken van hem verbrand, soort persoonluk sjamanistisch ritueel.

C.K.G. promootte onder meer:
1.Competitie met jezelf in plaats van tegen anderen. de ander is dan meer je vriend, je stimuleert elkaar.
2.Koesteren van dankbaarheid: positieve focus = goede basisvaardigheid!
3.Het basisidee dat vrede innerlijk begint.
4.Meditatievormen* op zich.
*Als beginnende leerling beoefende ik een heel aantal verschillende: ademtechnieken, concentratie op kaars, energieknooppunten in het lichaam, of een punt, mantra's zingend vele malen herhalen en tellenz. Later werd je uitgenodigd om vooral op zijn foto te mediteren. Het was wel aperelaxed, je kon daar uren in gaan hangen, na eerder langdurig gewerkt te hebben. Nu beschouw ik dit als satanisme en dien in plaats van zijn, mijn eigen foto's te zetten: visualisatie van hoe ik wil zijn! Zelf, ikzelf. De scheppingsfilosofie van Guru Sri Chinmoy bestond uit inspiratie ► aspiratie (inzet) ► realisatie (manifestatie). Nu mis ik hierrin het wezen van proactieve zelfreflectie.
5.Expressie met creativiteit*
*al ging die vooral over de zijne, om die te kopen en te promoten. In plaats van een platform om ook uitingen van eigen creativiteit van leerlingen te verbinden.
6.Lichaam is je tempel. Dus geen drugs was de regel. Dit was feitelijk anti-hippie dus gasten die zich eerder te buiten waren gegaan, gingen bij Chinmoy door een ascetische fase. Nu denk ik: teveel is ongewenst, maar te weinig is niet genoeg!! Alleen dienen de termen drugs en medicijn ontward te worden.
7.Pad van het hart*. Vaker gehoord! Doen wat je aanspreekt is vanzelfsprekend essentieel. Daarbij dienen hart en hoofd samen te werken, gevoel en verstand. Dit is een opgave die aandacht (bewustzijn) en inzet (energie) vereist.
*Bij Chinmoy (en nogal wat anderen!!) werd de mind vaak negatief beoordeelt, omdat het een aap zou zijn; Echter de geest dient ook verlicht en goed gericht te worden. Subtiel werd verder ontmoedigd om je mind te belasten, je had er toch niet zoveel aan. Deze werd gevoerd met de filosofie van Chinmoy, hij raadde aan om voor je snelste vooruitgang alleen zijn boeken te lezen. EN dat is waar, als je dat deed kwam je het snelst in zijn trip terecht!
8.Zichzelf als een merk: CKG (Chinmoy Kumar Ghose). Hij plantte zichzelf zo volledig mogeluk in de geest vd leerling, zodat deze voor hem ging werken. Hij was verslaafd aan een groeitrip van expressie van zichzelf door middel van anderen. Dit heet satanisme aangezien het om energieroof gaat: "make me strong!"  

Dit rijtje is sterk persoonluk. Een andere leerling heeft andere ervaringen. Deze zijn nameluk per definitie ook afhankelijk van je eigen inbreng, zoals gezegd.

Moest een heel breed scala van verdere (goede en slechte) eigen ervaringen opdoen. Meer vriendinnen en hoeren, rondreizen en divers werk uitvoeren, allerlei drugs en plantaardig medicijn proberen, begon met schrijven en optreden. ♫I've been up and down, I've been all around♫ om Kiss eens te citeren! EN het belangrijkste: leren reflecteren. Dat is echt een issue: dit zat niet in mijn opvoeding en ook matig in onze cultuur verwerkt. Dit is van essentieel belang omdat het gaat om doorgronden van ervaring, teneinde verder te ontwikkelen. Niet te haperen in eenzijdige, uiteindelijk afleidende manifestaties.

Het was niet moeilijk om ermee te stoppen. Was er vol voor gegaan. Het was gewoon doodgebloed. Moest wel opnieuw beginnen. Belandde in Amsterdam, met blessings!!! Ben mezelf dankbaar dat ik die benodigde stappen wel heb gezet (hoewel gemeld werd dat je eigen ziel je niet zou vergeven...). Was er gelukkig verder niet afhankelijk van, pakte m'n leven weer op. Start again! Had rr zin in;

HERNIEUWDE OPENHEID
Kom de laatste tijd geschriften over LEIDERSCHAP tegen. In ontvangen volgorde:
*Gitomer: "Het kleine boekje over leiderschap" (veel compacte overzichtsrijtjes, goed voor eerste overzicht)
*Seth Godin: "Tribes" (neemt je mee op leiderschapsreis, heel praktisch bondig beschreven in behapbare columns)
*Stephen. Covey: "De zeven eigenschappen van effectief leiderschap" (taaier basiswerk, diepgaandere kaderdefinities)

Hieruit vallen vele waardevolle zaken te PEP*pen voor mij
*het PEPconcept: Pikken En Perfectioneren = iets inpassen op eigen wijze = iets niet alleen nadoen maar meer persoonluk afstemmen, dus iets oppakken en dan praktisch vertaald inpassen in het eigen leven.

Kwam al eerder het werk van Eva Pierrakos tegen. Dat gaat over zelfonderzoek. Voor mij is dit simpelweg een heel waardevolle aanzet (met input) tot (voortdurend!) zelfonderzoek.

Ben echter gestopt met acceptatie van zoete koek. Dus beschouw nooit langer iets uit een bepaalde bron als onomstotelijke waarheid.

EIGEN LEIDER zijn/worden
Eigen leider toch?! Wat veel anarchisten wel willen maar niet doen. Deze lui blijven dan vaak haperen in de reactieve anti-trip. Waarin ze weliswaar veel gelijk hebben, maar die niets daadwerkelijk oplost. De opgedrongen 'leider' (in werkelijkheid meer een heerser) wordt nu welletjes buitenspel geplaatst.

Maar dit machtsvacuum dient opgevuld te worden door onszelf. Pro-actief in plaats van reactief. Leren door te doen. Het gaat dan dus ook om onze eigen herprogrammering, de gerichte omvorming van de eigen persoonlukheid.Om deze zodoende beter te kunnen inzetten voor de manifestatie van (verkozen) spirit. Met herkenning van (relatief!) goed en kwaad in onszelf, zodat er gezond zelfvertrouwen kan ontwikkelen ;+X

Op eigen wijze! Echter EIGENGEREIDHEID is hierbij de andere adder onder het gras (die ene adder is de blinde overgave,de slaafse navolging). Eigengereidheid is een (soms subtielere) bazige vorm van imagonavolging, een ideaalbeeld dat doorgedramd wordt, wanneer je er echter eerlukker naar kijkt. Een houding die niet uitgaat van omvattender eenheid.

Systeemslaaf zijn gaat veel verder dan externe vormen van mindcontrol. Het gaat in eerste instantie over het richten (programmeren) van de wil. Met mindcontrol en emotiebeheer.

Opvoeden is een kunde, een vaardigheid. Begon met een achterstand doordat ik ternauwernood werd opgevoed en moest me nog afsluiten ook. Mijn geest is evenwel behoorleuk vrij. M'n emoties vergen meer speciale toewijdende aandacht.
Ook de wilskracht dient verder in breder bestek te worden getraind. Bij (her-)opvoeden horen serieus passende structuur, meer voedende gewoontes en voldoende vrijheid om zelfstandige ontwikkeling mogeluk te blijven maken. Eerst voor onszelf, altijd.

KUNNEN WE ALLEMAAL GURU ZIJN?
1.VERPLICHT: voor jezelf (soms met ontvangen hulp van anderen).
2.VRIJWILLIG: ten behoeve van anderen (daarvoor zijn dus ook anderen nodig).

LEIDER acht ik bij nader inzien feitelijk wel een veel treffender woord dan guru! Leider zijn (en blijven) vereist echter (voortdurende) ontwikkeling.

Een guru volgen of zelf Guru worden?
Dus leiden en/of volgen?? Beiden!! Mannen zijn leiders en omvatten tevens zoveel mogeluk volgzaamheid daarbij. Bij vrouwen is dit andersom. Als generale richtlijn he, niet ten alle tijden.

Mensen die zich laten aanspreken als "Guru" staan nu bij mij vrijwel gelijk op de zwarte lijst. Ze positioneren zich als verheven en dat is in wezen arrogant.

Je bent, volgens mijn inzicht, in eerste en laatste instantie je eigen leider. Dat is dan tegelijkertijd mijn definitie van volwassenheid. De beheerder van de eigen persoonlukheid, duideluk. Andere leiders kunnen je helpen om jezelf beter te leren leiden.

Volgen is ook een vaardigheid! Een goede leider is eerder een goede volger (geworden). En blijft ook altijd als leerling BIJLEREN. Niet alleen van uitverkoren autoriteuten. Niet louter met mooie filosofische woorden of betreffende onbelangrijke details, maar door voortdurende openbaring via daden. Met daarbij passende aandacht voor wat er fout gaat.

Leren geschiedt nameluk mede door gezonde omgang met fouten  maken. Deze zijn dan een natuurlijk bijproduct van gerichte inzet. Dit is een issue in religies (en de opvolgers daarvan: vele new-age-scholen e.d.) die starre leefregels voorschrijven om vermeende fouten/zonden te voorkomen. Op zicht lijkt dit een juiste intentie maar het proces om gezond met fouten om te gaan wordt vaak gefrustreerd.

Door rigide een perfectieplaatje te (willen) handhaven zal het aspect van leren van fouten onvoldoende zijn en zal de neiging bestaan om bestaande fouten te negeren of af te schuiven.

We kunnen ook SAMEN op basis van verantwoordelukke vrijwilligheid, projecten uitvoeren, van alles. Waarbij sommigen met de kwaliteitsgevulde vaardigheid op waardevolle wijze meer leiding nemen (op zekere aspecten). De tijd van alleenheerschappij* over anderen is voorbij.
*dat waren de tentakels van het Vissentijdperk.

VERSCHIL tussen leiden en managen is dat leiden om visie vraagt, terwijl managen puur de vaardigheden van het uitvoeren daarvan betreft. Tevens is het eren van de successen  (met ere wie ere toekomt!) belangrijk; alsmede het inzicht dat vaardigheden die onvoldoende bijgehouden worden versloffen, alle vaardigheden.

Grote leraren hebben het onmiskenbare karakter dat ze kunnen zegevieren, dat ze een zekere kunde beheersen. Kleine leraren hebben het grote voordeel dat ze beter persoonluk kunnen afstemmen. Het allerbest lijkt dan een groot leraar die ook eenaantal leerlingen heeft die meer aandacht verdienen? Of een kleintje leraar die flink aan groeien is?? Nog betere opties worden mogelijk gevormd door gerichte kruisbestuivingen in mastermindgroepen en de massale opstand van eigen leiderschap.

De terugkeer van de guru betekent dat je zelf je eigen guru bent en voor altijd blijft. Door deze betere persoonlukke centrering ontstaat ook ruimte om andere leiders in het leven toe te laten. Het is de stabielere basis om vanuit te delen met anderen.

Aummmmmmmm!

GOLFBEWEGING-LEVEN

Golfbeweging. De ups&down-flows van het leven. Zo gaat het nu eenmaal!

MAAR HOE GAAN WE DAARMEE OM?
Vaak is er verzet tegen (een gedeelte van) deze natuurlijke flow: de downflow, die is dan ongewenst.
Te vaak ligt de focus op geforceerd willen handhaven van alleen een opgaande flow.

Wanneer de (persoonlukke) flowstroom te onevenwichtig is, niet goed in balans is door te weinig rust/ ontspanning en goedgerichte reflectie,  dan kan een echte down-flow volgen. Een instorting. Van hieper naar niets...

Dit is onnodig. Te voorkomen door de natuurlukke golfbeweging van het leven beter actief te volgen, deze aldus respecterend. Met passend initiatief om daar gehoorzaam genoeg op af te stemmen door goed/beter leren voelen! Er juist gebruik van maken!

Kijk, er tegenaan gaan is een erg goede gewoonte! Maar de hele tijd alleen maar maximaal gaan, is simpelweg niet optimaal en op den duur ondermijnend. Velen koesteren dan maar het tegenovergestelde: het zich schikken in een minimaal leven.

WAT en HOE
Je dient natuurlijk zelf te bepalen waarvoor je je leven in wil zetten en WAT je aldus doet/laat! HOE je vervolgens iets doet, is  evenzeer  belangrijk!!

Toepassing van het golfbewegingsprincipe = omhoog EN vervolgens omlaag. Daarna weer verder met de volgende golf. Dat is de natuurlijke flowstroom. Deze flow/stroom is HEEL PERSOONLIJK. Het is een combinatie van  initiatief nemen EN toelaten: een dynamisch evenwicht van respectievelijk het mannelijke en het vrouwelijke principe.

BIORITME
Bioritmiek. Iets wat ik eerder bestudeerde. De drie beweerde cycli van het bioritme zijn:
    Fysieke cyclus (coördinatie, kracht, welzijn; herhaalt zich elke 23 dagen)
    Emotionele cyclus (creativiteit, gevoeligheid, stemming, waarneming, het omgevingsbewust zijn; herhaalt zich elke 28 dagen)
    Intellectuele cyclus (opmerkzaamheid, het analytische functioneren, logische analyse, geheugen, communicatieve vaardigheid; herhaalt zich elke 33 dagen)
Hierzootje kunde deze direct laten berekenen.

Ikzelf geloof niet in deze algemeen gestelde ritmes. Zie het als goedbedoelde maar rigide/ dogmatische poging om wetmatigheden vast te stellen.

Geloof dus niet dat deze onderscheiden ritmes op precies dezelfde manier voor iedereen hetzelfde verlopen volgens vast tijdsschema. Deze zijn m.i. veel meer en nog veel meer persoonluk van aard!!!

FACTOREN hierbij zijn volgens mij:
*cultuur, tijdsgeest
*eigen incarnatiegeschiedenis
*opvoeding (ouders, omgeving, vrienden, school, films/series, boeken/liedjes)
*geslacht, leeftijd
*temperament
*gewoontes, levensstijl
*wilskracht, gevoelsafstemming

Mijn algemene visie hierover is dat lichaam en geest onderhoud en input nodig hebben. Door respectievelijk fysieke voeding en door voedende gedachten te koesteren. Kwaliteit is bij beide belangrijk. Ook de ziel en de gevoelens die daarin huizen verdienen goedgerichte aandacht en juiste uiting.

GOLFPERIODES
Een dag, de week, een maand, een vol kalenderjaar. Allemaal te beschouwen als golfperiodes.

Een DAG kan dus ook een golfbewegingspatroon volgen. Een patroon dat ertoe leidt dat er optimaal geleefd wordt. Dit is dus niet hetzelfde als maximaal. Maximaal willen leven leidt juist eerder (op den duur) tot overdrive en uitputting of misbruik maken van anderen (die voor je karretje te spannen).

Ondermijning door DRALEN EN OVERDRIJVEN...
Ikzelf bezit nogal de neiging tot uitsloven. OVERDRIJVEN: doordravend eigenlijk soort van neurotisch gedrag. Die uit zich op diverse levensgebieden. Zo ook in trainen. Heb mezelf al vakertjes een blessure aangedaan. Door te maximaal (in destructieve combinatie met te vaak en te laat) te gaan trainen. Dom, dom, dom. Anderzijds lijd ik soms aan DRALEN. Wat een fatale combinatie!!

DOORGRONDEN waar dit vandaan komt is heel nuttig. Daarbij gaat het niet louter om een mentaal proces maar om het daadwerkelijk dieper doordringen in de persoonlijkheid door middel van VOORTDURENDE eerlijkheid in onderzoeken van (subtiele) gevoelsmatige reacties. Zo kom je OORZAKEN (gekoppeld aan je meest persoonlukke gedachtenpatronen) van neigingen en houdingen op het spoor. Mits je niet tevreden bent met oppervlakkige 'quick-fixes'. En kunde deze werkeluk tekkelen ipv alleen maar te overrulen. Een proces dat door voortdurende inzet op korte termijn, aldus op langere termijn resultaat schenkt.

Heb in ieder geval al ontdekt dat beide neigingen met elkaar samenhangen. Dralen zorgt door uitstellen voor onvrede, die dan vervolgens door overdrijven goedgemaakt wil worden. Als ik dan eenmaal op gang ben, dan wil ikke soms niet meer stoppen en ga doorhalen. Dit blijkt niet effectief te zijn.

AFMAKEN is ook een belangrijke issue: echter dit werkt alleen goed wanneer er vroeg genoeg begonnen wordt. Het begint dus met DIRECT DOEN, het doorbreken van (gewoonte van) draalgedrag. Dralen wordt structureel overwonnen door het doen goed te PRIORISEREN = de kunde om het belangrijkste eerst te doen. Inclusief opwarmen. Als tegengif voor zowel dralen als overdrijven is (liefdevolle) discipline benodigd.

Veel mensen komen in de ochtend slecht op gang en geloven dat ze avondmens zijn. Maar des avonds zijn ze moe en gaan hangen... Oververmoeidheid is m.i. grotendeels gevolg van niet goed gehoorzamen aan EN inzetten voor het creeren van gezonde flow/stroom. Met passende voedende gewoontes.

Voor afmaken is het soms beter de 80-20% regel te volgen. Dus investeer ten volle in die hoofdmoot en laat details liggen tot de volgende ronde. Door ervaring te bepalen.

GOEDE GEWOONTES
Om te helpen de golfbeweging goed in te zetten helpt het om te KIKKERSLIKKEN. Dat betekent: ertegenaan gaan! Als tegengif voor dralend uitstelgedrag dus.

Natuurlijk wel opwarmen en met een positieve grondhouding. Ook daaraan kan apart aandacht besteed worden, zonder erin te zwelgen. Niet dralen, wel doen als basis. Vervolgens AFMAKEN zodat er ook meer voldoening kan bestaan. Mits deze in assimilatie/evaluatie ook weer de juiste aandacht ontvangt.

Voor juist ontvangen is, als tegenkracht tegen overdrijven, VERTROUWEN in het universum nodig. Dat je zult ontvangen wat je nodig hebt. Om dit te bewerkstelligen, om die benodigde openheid te stimuleren, helpt koesteren van dankbaarheid enorm.

Een STANDAARD voorbeeld ter optimalisering van persoonlukke flowstroom is om tijdens de neergaande golfbewegingen meer routinematige werkzaamheden uit te voeren. Op de pieken dien je de meer uitdagende te plannen. Deze pieken overkomen je niet: je kunt ze creeren door ernaartoe te werken. Bijvoorbeeld goede atleten weten en doen dit.

RUST en REFLECTIE
Korte Pauzes Pakken is essentieel voor optimaliseren van flowstroom. Voot ontladen en opladen. Hou het kort en geconcentreerd. Als ik klaar ben met m'n werk, mag ik weer even spelen; geef mezelf soms ook een beloning voor afronden van een project ter aanmoediging en bevestiging van zelfwaarderende inzet.

We leven m.i. in een koffiecultuur, een doordraafcultus waarin een dagelukse passende portie (ZELF-)REFLECTIE (gezonde evaluatie) van wat (niet) gebeurt eerder uitzondering dan regel is.

GOLFBEWEGINGTRAINING VOORBEELD: fitnesstraining
Bij fysieke fitnesstraining hanteer ik nu een GOLFBEWEGINGSTRAININGSSCHEMA. Dat is heel slim.

Ga nog steeds regelmatig maximaal, maar niet meer altijd en vooral ook niet op verkeerde momenten.
Zet actief de lagere flow in: ik maak er gebruik van. Dan train ik minder zwaar, meer lichtere herhalingen. Dat bouwt ook nog eens stabielere kracht op met meer momentum. Veel optimaler, minder vermoeiend, meer effectief en veiligerder!

Het golfbewegingsprincipe praktisch vertaald binnen een training:
Eerst stukkie warming-up. Dan eerste inzet en progressief gaan. Tot 1e piek en dan weer aantal sets afbouwen. Even rustig aan en daarna de volgende golf, naar de volgende piek toewerken etc.

Binnen een maandcyclus kun je volgens dit principe een globaal trainingsschema vaststellen. Met daarbij passende REALISTISCHE DOELEN. Dit is veel belangrijker dan mensen soms beseffen. Omdat je nl stabieler zelfvertrouwen kweekt wanneer je aan (realistische) doelen kunt voldoen. Het concept van babysteps, een natuurlijk groeiproces.

BUIKBEUKEN  op 17-2-2017
Vanmorgen 17.000 crunches uitgevoerd. In 151 minuten = 2,5 uur achtereen. Non-stop! Uitgerekend bijna 2 stuks/seconde. Het lijkt wellicht veel. Nouja 1000 doe ik in 8a9 minuten. Maar bij hoge aantallen schakel ik soms ietwat terug qua tempo. Wat dat betreft volg ik ook golven van sneller en tragerder.

ADEM
Adem is absoluut een ondersteunende factor. Per definitie. Door middel van ademhalingsritmes is het mogeluk om beter te tellen wanneer er vaste ritmes/patronen gevolgd worre. Aldus flow creeren: relaxter, minder gestress. Inclusief zekere saaiheid accepteren!

TELritmes
Tellen is een issue. Actieve ZEN. Volgens ritme: telkens 1-2-3-1-2=5. Dat 2x =10. En dan maak ik golfjes van 10x10. Ik doe telkens 10x10 met handen in nek = standaard en daarna 10x10 zonder handen: dat is eigenlijk zwaarder maar deze afwisseling werkt dynamischer. De 1000-tallen leg ik vast met telkens tijd erbij. Zo houd ik overzicht. Motiveert ook.

Volgens GOLFRITME. Dus dag1: 1000, dan dag2: 2000, dag3: 4000 en dan weer terug naar 2000 en dag erna weer1000. Dan volgende golf met top op 8000. Dan weer golf naar benee en toen deze piek. Deze wijze is veel opbouwender dan heel de tijd voor een maximum te gaan. Dat levert stressoverdrive op. Nu heb je heel makkelijke dagen met een laag quotum. Dat schenkt ook een gevoel van basisgemak.

VERDRAAGZAAMHEID
Op een gegeven moment gaat m’n rug branden. Gewoon accepteren. Je weet dat het wel weer overgaat als het voorbij is. Training in pijn weerstaan. Ook wel te ondervangen door enige variatie uit te voeren, door schuine crunches: die zijn in principe zwaarderder maar ter afwisseling goed om te doen. Vergeten te pissuh vantevoren. Kleine extra handicap. Maar ook wel prikkel door te gaan. AFMAKEN!

Voor luitjes die denken dat dit een domme egotrip is: ik denk niet dat ik per definitie beter ben dan een ander. Arrogantie is altijd een valkuil, evenals minderwaardigheid. Het is een wedstrijd met mezelf. Mezelf uitdagen om beste verzie van mezelf in de wereld te plaatsen. Niet omdat het moet maar ter ere van de schepping. Gewoon inspiratie.

Is dit nou niet zonde van m’n tijd? Heb ik nxxx belangrijkers uit te voeren? Jawelletjes maar dit past in opbouwen van flow! Uitdagingen aangaan en volbrengen geeft een mannetje extra moed. Meer meezin.

De crunch is een veilige en aperelaxte buikspieroefening. Je kan deze bijna slapend doen. Dus heel geschikt voor inda oggend. Je kan er gerust ook 100 doen. Of 10 a 11;

INSPIRATIE-MANIFESTATIE-REALISATIE
Inspiratie is heilig, het schenkt de benodigde spirit om te beginnen. We dienen ervoor te zorgen hiervoor OPEN te staan. Tijd te nemen om aandacht op te brengen om deze toe te laten.

Maar alleen inspiratie is onvoldoende. Degenen die teveel op alleen dat zijn gericht, DOEN vaak te weinig en realiseren meestal nog minder. INZET is vereist voor manifestatie. Flowende inzet volgens golfbewegingsprincipe is daarbij veel constructiever dan een opgepepte crashcourse.

Realisatie volgt vanuit de eigen evaluatie, echte assimilatie! Zo worden doelen finegetuned en manieren bekeken, beoordeeld (ja gij zult WEL OORDELEN!) op uitwerking.Dit is dus nodig voor gewenste bijsturing. Dit gaat zeker niet geheel vanzelf.

Vooral voor deze laatste fase is structureel standaard te weinig aandacht in onze cultuur.
Dat gezegd hebbende kun je ook in die fase gaan haperen: er teveel mee bezig blijven...
Ten koste van gezond loslaten en verderflowen met de volgende golf.

ADDENDUM golfbeweging
Bezig zijnde met doorstarten van mijn leven, wat betekent optimaler flowen om meer te bewerkstelligen, loop ikki tegen vele grenzen aan. In buitenwereld EN binnenwereld. Dit is waardevol he: de mogelukheid om CONFRONTATIE aan te gaan. Mensen die geloven dat confronteren verkeerd is, zijn niet goed wijs en uitermate misleid. Echter het is heel belangrijk dit op een passende manier uit te voeren. Het is een vaardigheid.

Op een pad van groei, uit de verderfelijke comfortzone van 'slapend gemak', gaat het om kappen met (subtielere vormen van)  junkgedrag, blijven afbouwen van allerhande "verslavingen" = zaken die beperkend werken en waar je bij nader inzicht liever (nu) vanaf wil. Wat je dus als verslaving definieert is heel persoonluk. Er volgt nog een aparte blogpost over VERSLAVING zelve.

Dit pad van groei vereist goed gemoed, inzet en juiste mate van reflectie/evaluatie (echt niet te weinig, anderzijds ook geen lange tijd in zwelgen; wel op dagelukse basis!). Slim aanpakken en doorzetten: die kikkers blijven slikken. Zelf dien ik ook de ontspanning serieus in te plannen.

Plannen, dus het inplannen van plannen/doelen, is een kunde. De een doet het anders/strakker dan een ander. Je kunt een format volgen en dat is beter dan niets. Maar persoonluk afgestemd, levert optimaler resultaat. Daarbij vallen vele tips in te passen.

JOoO, happy floOowing;