DE TERUGKEER VD GURU

DE TERUGKEER VD GURU

DE TERM GURU
In mijn Kramer's woordenboek staat o.m.: "leermeester, geestelijk leidsman". Wiki meldt "wijze".

De waarde van een 'guru'
Hieperdepep Hiera. Een guru is simpelweg een extra (externe!) leraar. Daar kan je (tijdeluk) veel aan hebben. Als voorbeeld, ter inspiratie. Voor waardevolle samenvatting, door aangedragen inzichten toe te passen. En bij procesbegeleiding: al dat dat vraagt meer werk van de leraar.

Jezelf openstellen voor een (passende) guru is dan heel waardevol.
Jezelf overleveren aan een (slechte) guru wat mij betreft een slecht idee.
Kan erover meepraten, bezit beide ervaringen.

Ok, het gaat fout wanneer een guru je leven overneemt. NIEMAND kan eigenlijk en mag feitelijk in de plaats komen van jezelf. Je bent in principe en per definitie je eigen leider. Eigen leider zijn = volwassenheid*. Ook al moeten anderen noodgedwongen taken voor je verrichten. Jij bent degene die dat specifieke verzoek, daar een vraag/order voor, plaatst.
*in geval van beperkingen ben jij de baas over hoe je met die beperkingen omgaat. Op die wijze ben je dan nog steeds de werkelijke leider.

Intern behoort er dus maar 1 beheerder te zijn: jij zelf en daar liefst de beste verzie van; zo verloopt ontwikkeling altijd door! MET passend initiatief (=uitreiken) EN gezonde openheid (=toelaten) IN (persoonluk passend) dynamisch evenwicht.

Het eigen leven behoort centraal te staan: jij bent het ZELF eikpunt! Dit is en blijft immer de eigen verantwoordelijkheid. De goede guru (passende leraar) is dan een extern toegevoegd iemand, niet iemand die in plaats komt van oezelf!! Een slechte guru zal die plek wel claimen, zichzelf centraal stellen. Met meestal goedbedoelde doch valse beloftes waarin door de betrokkenen geloofd wordt.

Jezelf overleveren aan een guru is een uiting van structurele (mogelijk onbewuste) onzekerheid. Deze onzekerheid kan verscholen zijn/worden achter arrogantie = de houding dat je je beter acht dan een ander. De guru biedt dan schijnbare zekerheid; identificatie met een superheld is zoals een drugs. Slechte guru's bieden daarbij simpele dogmatische leerstellingen hapklaar aan op presenteerblad. Nu is onzekerheid eigenlijk iets dat met gezonde zekerheid (zelfvertrouwen) opgezocht dient te worden. Op constante wijze dan je comfortzone vergroten, door de eigen beperkingen te ontgroeien. Geen hocuspocus maar proces.

Een religie of spirituele groep kan je in aanraking brengen met ideeën en concepten die je kunt toepassen in je leven en waarmee je aldus waardevolle resultaten kunt behalen. Zelden zijn deze ideeën nieuw, hoewel ze vaak als verworvenheden van een specifieke stroming worden gepresenteerd. Dat hoeft niet voort te komen uit een doortrapte instelling (meestal niet),
het kunnen vruchten zijn van eigen realisaties. Dat betekent echter niet dat deze uniek zijn.

Het PEP-concept
PEP staat voor Pikken En Perfectioneren. Daarmee bedoel ik dat je een dinges/idee/waarde/concept puur persoonluk gaat toepassen. Vertalen naar jezelf, dus persoonluk afstemmen, in plaats van stomweg blind kopieën.
Zo blijf je in essentie eigen leider in plaats van een klakkeloze navolgeling.
PEP: zelf bedacht maar niet uniek.

DE KRACHT VAN GELOOF
Een deelnemert die zich verbindt aan een bepaald pad (religie, club, verbond, stichting, partijtje, movement, groeperingske, e.d.), kan inspiratie en energie krijgen door de synergie van sociaal meedoen aan een groep en door toepassing van de aangereikte filosofie in het eigen leven. Hoe meer betrokken, des te intenser dit ervaren kan worden. Vooral in het begin kan het ervaren verschil groot zijn. Dat kan heel prettig werken en ook erg opprettig.

Het prettige kan zijn: ergens erg bijhoren, bevestigd worden, vooruitgang ervaren. Onprettuig kan zijn: (subtiele of directe) aanpassingsdwang, met imagoshifts en het opgeven van eigen gewoontes en geliefde bezighedenz.

Heel prettig kan vooral zijn dat GELOOF bekrachtigd wordt. Je voelt je dan meer machtig. Het geloof in een zaak, een mens, en/of in een zekere actie. Of zelfs in de als totaalbeeld gepresenteerde ‘waarheid’ die religie brengt. De actie van geloven zelf is mijns inziens echter positief: met gerichte inzet van de wil. Dit is aldus dan iets waardevols van religie: het stimuleren van geloof (op zich)!

Maar waarin? Idealiter in jezelf: in het rijpen van bepaalde eigenschappen en deze dmv vaardigheden delen in de wereld. Door middel van zelfexpressie ten behoeve van anderen. Je unieke bijdrage aan de schepping geven/leveren/delen. Met gezonde zelfverheerlukking, dus zelfaanbidding op juiste wijze! Niet op arrogante manieren (iets dat een slechte guru zelf bij betere beschouwing wel doet). Op dit punt past tevens een juiste portie nederigheid, maar dan slajeblieft niet de overdreven versie waarbij eigenlijk minderwaarduigheid* gebezigd wordt.
*minderwaarduigheid hangt innig samen met arrogantie: het vormt er de drijfveer van. Daarbij dreigt overgave aan entiteiten die zich uitgeven voor God. Die worden actief toegelaten (door misleiding, verleiding en afleiding).

GELEID DOOR SPIRIT
Volledige (blinde) OVERGAVE is een tricky iets, een mogelijke dwaling. Echter pure eigengereidheid staat ook niet in optimale relatie tot de wereld, om het diplomatiek uit te drukken.

Flow komt tot uitdrukking in (spiraalvormige) golfbewegingen.
Die bestaan uit een samenspel van eigen inzet in uitreiken/aanbieden en van aandachtvol ontvangen. Fouten zijn hierbij een natuurlijk bijproduct van inzet, zij verdienen compassievolle aandacht.

Voortdurende REFLECTIE als onderdeel van de eigen levensstroom, is een beslissende flowfactor ten behoeve van het ontwikkelingsproces van bewustwordingsbevordering. Positief (direct aanmoedigend) en OOK negatief, jawel: leren door fouten met goedgerichte aandacht te behandelen.

Reflectie zowel naar jezelf toe als gericht op datgene waarmee je levelt. Hoe gestructureerder en regelmatiger, des te vrucht-baarder dit procesonderdeel verloopt. Idealiter is eerlijke reflectie normaalgesproken onderdeel van je dageluks levenspatroon. Zo neem je beter beheer en lekkere leiding* over eigen leven.
*Zonder onzinnige en destructieve veroordeel-vergelijking met anderen.

Spirit, o heilige geest, Spiritus Sanctus. Bij onze scheppingen zijn mijns inziens vaak spirits* betrokken. Alleen deze melkweg bevat al honderden miljarden sterren, waarvan een aanzienlijk aantal verdergevorderde levensvormen herbergen.
*Er zijn vele delen van spirit die hieronder vallen. Te zien als een oneindige veelvormigheid van geestverschijnselen. Daarbij geven zich velen zich uit voor “God”, terwijl wat God is, enerzijds de optelsom van het geheel (de algehele relatieve schepping) is en anderzijds de centrale intentie die eraan ten grondslag ligt.

De bevlogenheid voelt ozo heerluk: inspiratie is iets om zorgvuldig mee om te gaan! Een valkuil is ontaarden in bezetenheid. Andere valkuilen zijn luiheid en minderwaardigheidsgevoel of arrogantie koesteren, de broemde hoofdzondes.

EIGEN INZET VAN TOEWIJDING
Opbrengsten, in de zin van manifestatie van zaken en het activeren van eigenschappen en het verwerven van vaardigheden:  
JE DOET HET ZELF.
De inzet die je tentoonspreid is namelijk van jezelf, niet van de Guru, het is niet zijn directe energie. Dus de resultaten die door je eigen liefdevolle discipline bewerkstelligd worden, heb je zelf opgebracht!

Alleen worden de credits vaak ten onterechte aan een slechte guru gegeven. Die zegt jou te helpen maar in werkelukheid doe je het echt zelf: je activeert de eigen spiritualiteit. De slechte guru parasiteert hierop door (subtieler of directer) met de eer te gaan strijken.

De REGEN VAN ZEGEN, het krediet van spirit, die somtijds genoten wordt, is een extraatje dat volgt op de eigen inzet. Maar de golfbeweging gaat per definitie ook weer omlaag omdat dat eenmaal de aard van de schepping van ontwikkeling is.  Tegenslag kan ook in spiraalvorm komen. Dan kan een doorslaand succes van negatieve krachten lijken. Door deze als test en training te beschouwen heb je er minder last van en doe je er zelfs voordeel mee, door constructief te blijven reageren. Deze te gebruiken om er lessen uit te trekken en om sterker te worden.

De verschillen tussen goede en slechte guru's!!
Er bestaan ook vele goede guru's: gewoon leiders (of coaches) waar je wat aan hebt. Soort bijlichtende voorbeeldbakens die direct(er) betrokken kunnen zijn/blijven bij hun (zelfstandige) volgers. Die aanmoedigende vaardigheid beheersen. De schaal tussen slecht en goed is trouwens glijdend. Deze begrippen zijn relatief, niet absoluut! De wereld is niet of dit of dat:  OF wit OF zwart: dat is gespleten bewustzijn, geboren vanuit overheersingsgewenning. In plaats van het samenspel* van de schepping in en door zichzelf te ervaren. Als creatief onderdeel.
*Dit betekent ondermeer dat wat in eerste instantie goed kan zijn voor iemand, dat datzelfde later niet meer goed en daarna zelfs slecht kan worden. Doordat blijkt dat iets na verloop van tijd te beperkt past. Andersom komt ook voor, bijvoorbeeld bij bewustwordingsbevorderende middelen waar een onderdrukte massamens sneller door zal gaan flippen. Maar waarmee omgegaan kan leren worden met grote waarde voor het innerluk leven. Door voortgaand ontwikkelingsproces. Het aparte is verder dat iets schijnbaar slechts, soms als tegengif kan werken, tegen iets dat al slecht was (geworden). Soort breekijzerdingetje. Maar niet bedoeld om als excuus voor verslaving of exces te worden misbruikt!

DUS onderscheidingsvermogen betreffende waarneming van zichzelf dient altijd actief aanwezig te blijven (op de achtergrond). Alles begint sowieso bij de eigen instelling.

Mensen die terechtkomen bij een slechte guru, bezitten/handhaven een te matig actief onderscheidings*- of beoordelings**-vermogen. Vaak ook een beperkt werkend geweten en in de kern te sterk gericht op navolgen van externe autoriteit.
*onderscheidingsvermogen = onderkennen van verschillende onderdelen
**beoordelingsvermogen = beoordelen van afzonderlijke onderscheiden elementen of combinaties daarvan. Geschiedt vaak vanuit verraderlijk vooroordeel.

Zij worden aldus verleid met aanlokkelijke beloftes. Door deze blijkbaar benodigde ervaring op te doen, wordt er voedingsbodem gekweekt: kunnen dezen en genen rijpen en hopeluk wijzer* worre!
*Ervaring is nameluk de bouwsteen van ware wijsheid.

Een behoorlijk goed overzichtsartikel van wat er mis is met bepaalde guru's en wat zwakke kanten zijn van zekere spirituele stromingen is het overzicht getiteld: STRIPPING THE GURU'S. Mijn ex-guru Chin staat erbij;

Alle externe hulp afwijzen is echter ook een overdreven reflex. Feit dat iemand blinde vlekken heeft, betekent niet dat alles niet klopt!

Wat zijn nadere ideeën over en kenmerken van goede en slechte guru's? Eerst de slechte, dan zijn we daar vanaf;

Kenmerken van slechte guru's:
1.propageren van het idee dat een guru onmisbaar is
2.richt de energie van volgelingen op het manifesteren van de manifestaties van guru zelf
3.claimt onfeilbaarheid
4.beweert geen ego te hebben of een verlicht ego
5.doet niet aan (serieuze voortdurende voorgeschreven) zelfreflectie
6.duld geen tegenspraak
7.zijn vooral gericht op kwantiteit
8.zijn opschepperig in hun daden
9.krijgt energie door aanbidding
10.is verslaafd aan de zegeningenflow

1.propageren van het idee dat een guru onmisbaar is
Slechte guru's prediken het idee dat een guru onmisbaar is. Dit is een spirituele leugen. Deze kan wel subtieler gebracht worden maar komt erop neer dat wanneer jij geen guru accepteert om je innerlijk leven te leiden, jij eigenlijk ein dwaas bent. Er zit zeker waarheid in het feit dat goedgeslecteerde leraren je met bepaalde onderdelen vooruit kunnen helpen.Echter het eigen proces is heilig! Dit kan overruled worden door te star een guru te gaan volgen.

Een goede guru is iemand die jouw eigen processen en je eigenste manifestatie daarvan, op natuurlijke wijze bespoedigt.Een slechte guru is iemand die jou op structurele manier voor zijn/haar manifestatiekarretje spant.

2.richt de energie van volgelingen op het manifesteren van de manifestaties van guru zelf.
Een mondvol; dit kan een logisch gevolg lijken, maar dat is het niet. Vanuit het waanidee dat de guru alleen het zuivere goddelijke direct vertegenwoordigt, kun je gaan geloven dat zijn/haar manifestatie het meest belangrijke werk op aarde is.

Maar het belangrijkst in iemands leven is het eigenste werk. De zelfexpressie in bewustere relatie met een deel der wereld. Er zijn daarbij talloze mogelijkheden. Paradoxaal genoeg kan dat tijdelijk overlappen met manifesteren van anderen. Met name om het proces van manifesteren te leren of enige specifiekere vaardigheid.

Maar je hele leven overleveren en in dienst stellen van een guru is onwijs, overdreven en onverantwoord. Mijn vuistregel blijft: hoe directer iets je spirit opwekt en aanzet om bewustwording daadwerkelijk uit te blijven breiden, hoe passender.

Wat mij betreft is je eigenste manifestatie dus veel essentieler dan het promoten van een ander. Dat is wel een aardige bijkomstigheid en als we dat voor elkaar doen, kan er wederzijds voordeel bestaan. Maar das heel wat anders dan oe leven gaan wijden aan het verspreiden van de werken van een guru.

3.claimt onfeilbaarheid
Een slechte guru presenteert zichzelf als perfect. Hij is een zogenaamd Godgerealiseerde (perfecte) mens. De volgelingen kunnen zich dan uitverkoren voelen doordat ze hem volgen. Het wordt gepropageerd om de wil van God = de Guru uit te voeren. Je kunt stellen dat zij mis-leid worden, maar dit is ook hun eigen ARROGANTIE:  vanuit onderliggend onbewust minderwaardigheids-complex achten zij zichzelf op deze manier beter dan anderen.

4.beweert geen ego te hebben of een verlicht ego...
Filosofisch-technisch klopt deze bewering niet, het is onmogelijk! De persoonlukheid zorgt voor expressie van de ziel. Natuurlijk is er bij een guru altijd wel sprake van zekere ontwikkeling.

Het beweren verlicht te zijn en je eigenlijk te laten aanbidden is echter een voorbeeld van cultus-vorming. De ultieme egotrip.Terwijl dit hele EGO juist door hen ontkend wordt: de guru beweert geen of een verlicht ego oid te hebben of...wekt die indruk door niet actief te weerspreken wanneer dit constant beweerd wordt!

Slecht gelooft dat ie VERLICHT is en 'vanzelfsprekend' blijft. Verlichting olala, dat concept van Verlichting wordt gepresenteerd als de beste toestand die er bestaat en als iets dat een vaste verworvenheid is. Dat laatste is een (spirituele) leugen.

Deze 'verlichte status' wordt constant bevestigd door de gelovigen om hen heen (die erg veel werk voor hem/haar verrichten). Degenen met kritiek moeten vertrekken.

5.doet niet aan (serieuze voortdurende voorgeschreven) zelfreflectie
Aangezien slechte guru's doorgaans niet aan (serieuze voortdurende) zelfreflectie doen, worden zij niet snel geconfronteerdmet eigen fouten. Ze achten zichzelf gerealiseerd en daarmee foutloos. Alles wat er vervolgens fout gaat, is de schuld van anderen. Ik geloof dat zij dat zelf geloven. Dit is echter waanzin.

6.duld geen tegenspraak
Geen tegenspraak!? Dit is gelijk een van de passende criteria om een slechte guru uit te selecteren.
Deze bouwt een machtsstructuur (in werkelijkheid een soort castesysteem) om zichzelf heen met vaste posities voor uitverkoren leerlingen die precies uitvoeren wat opgedragen wordt. De slechte guru is zodoende een ('spirituele') dictator. En schrijft de volgelingen zijn wet voor, als ware het ontegenzeglijke waarheid.

De slechte Guru geeft anderen dus de schuld van alles dat misloopt. Immers hij is verlicht en daarmee onschendbaar.De volgelingen koesteren ook een zekere arrogantie, delen daarin, want zij geloven dat ze uitverkoren zijn.Of ze geven samen -volgens door de guru aangedragen wetten/filosofie- een zekere externe zondebok de schuld van fouten. Bij Sri Chinmoy waren dit de verder nooit echt gedetailleerder besproken "hostile forces".

7.zijn vooral gericht op kwantiteit
Slechte guru's gaan vooral voor kwantiteit: aantal dit, aantal dat. Ze blaten daarbij over kwaliteiten, vooral met mooiklinkende woorden. Hun DADEN laten onevenwichtige gerichtheid op kwantiteit zien; omdat de kwaliteit zogezegd buiten kijf staat...Maar in natuurlijke ontwikkelingsprocessen is kwaliteit iets waarvoor constant bij voortduring gezorgd dient te worden.Om kwaliteit specifiek te kunnen laten groeien, dient erin geinvesteerd te worden. En ter lering en enig vermaak, het ontwikkelingsproces zo transparant mogeluk (laten) zien, dus inclusief fouten.

8.zijn opschepperig in hun daden
Wederom meestal verdoezeld door andersklinkende woorden. Wanneer de constante nadruk ligt op hoeveelheid en er in feite eigenlijk weinig echte aandacht is voor het proces van kwaliteitsverbetering, behoor je te weten hoe laat het is. Het opscheppen kan ook subtiel en meer gedistingeerd gebeuren. Het hoeft niet opvallend schreeuweruig te zijn. Maar het blijft een uiting
van ijdelheid, van wezenlijke arrogantie.

Dit slechte subject claimt alle manifestaties voor zichzelf. Bij Chinmoy stond altijd en eeuwig alleen zijn naam op publicaties. Terwijl leerlingen het leeuwendeel van het werk verrichten. Heb zelf ook nog “poetic expressions” aangeleverd voor zijn  geschriften. De rationale was dat het om zijn bewustzijn ging. Nou lekkere oneness zeg als je je leerlingen niet eens openbaar terechte credits kunt geven...

9.krijgt energie door aanbidding
Den slechte guru krijgt ENERGIE DOOR AANBIDDING. Door de inzet van toewijding van anderen op zichzelf te richten.Te vergelijken met een rockstar of voetbalidool oid. Hoewel de presentatie heel anders is, is de stroom van toewijdingsenergie hetzelfde. Dit schenkt aldus een gigantische energie die het geloof van de guru in zichzelf een (letterlijk) waanzinnige boost geeft. Er kan ook sprake zijn van inspiratie van mensen door de guru via meer gezonde afstand en de juiste attitudes: de eigen aanwezige innerlijke houdingen van de gezonde bewonderaar.

 De slechte heeft de energie van de volgelingen NODIG om zijn verlichtingstrip te handhaven: de superpositieve overvloedsflow met overdaad aan zegeningen. Hij is daarvan afhankelijk en zal daarom de leerlingen van hem afhankelijk maken. Het leven der leerlingen op zichzelf richtende, zogezegd op zijn bewustzijn. Met als opgegeven reden dat dit voor hun eigen bestwil is, dat hun eigen leven er beter van wordt. Het is maar welke criteria je daarvoor hanteert.De guru* en de volgelingen willen dit beiden geloven.    
*wat dat betreft zijn er volgens mij amper bewust slechte guru's. Zij misleiden zichzelf evenzeer.

Dit scenario, een van de vele oneindig vele mogelukheden van "oneness", is een samenspel met de instelling van de volgeling. Deze is gericht op navolgen van externe autoriteit. Vanuit het onzekere ego, slaafs geprogrammeerd. De slechte guru, die baas, maakt gebruik/misbruik van deze zwakheid.

Vaak met behulp van gebruik van occulte trucs. Saai Blabla goochelde met gouden bling-eieren.
Sri Chinboy beweerde ruim 7000* pond met 1 arm opgetild te hebben.
 Ik denk dat zijzelf dergelijke staaltjes geoorloofd achten om mensen 'te helpen (...) het spirituele leven in te krijgen en houden'. Het zijn lokkertjes...
*Yes "guru" was playing a little big trick here. So far his own aspiration (together with the devotion of his disciples!) had helped him with some supreme grace to perform with powerful manifestation of human feats. Now with direct 'divine intervention' the bar was barely moved but a light was switched on; "Godmiracle"! Now please obey and please your Guru to the utmost'!  

10.is verslaafd aan de zegeningenflow
De slechte gurutrip is een vaak verslaving aan de zegeningenflow! Deze wordt gevoed door de aanbiddende inzet van toewijding door volgelingen. Zij voeren sowieso veel werk voor hem uit! Vaak zonder voldoende terechte bevestiging...

Guru zijn voor een cultus van gehoorzame, eigenlijk afgerichte, volgelingen is dus de ultieme egotrip. Door iemand die vaak gelooft geen ego meer te hebben...

Gevoed vanuit het WAANIDEE dat Verlichting een vaste verworvenheid is. Dat is namelijk een voordurend proces. Negatieve krachten blijven altijd aanwezig en hiermee omgaan vraagt en vergt voortdurende alertheid. Ik herhaal en parafraseer:
"Het idee dat VERLICHTING een vaste verworvenheid is, 
in plaats van een proces, is een spiritueel waanidee".

Een slimme (slechte) guru geeft wel genoeg. En vele leerlingen zijn daarmee tevreden. Het beoordelingsvermogen is meestal geheel gericht naar de gegeven voorschriften. Deze neppe guru deelt vanuit zijn overvloed (zoals een slimme dictator dat doet), maar het blijft uiteindelijk een parasiet die de volgelingen laat geloven dat hij de oorzaak is van hun ervaringen,
terwijl zij er eigenlijk zelf voor zorgen!

DE GOEDE GURU!
Inspiratie leidt de weg. HET minimale criterium om verder te bepalen of een guru goed genoeg is, heet WALK THE TALK. Dat wil zeggen: totaal toegewijd is aan werkelukke vooruitgang, uitvoeren wat gepropageert wordt, zonder verborgen agenda. Van zichzelf en de gedefinieerde doelen. Dit betekent dat dingen die niet kloppen, juist aan het licht gebracht worden, niet weggemoffeld. Dat confrontaties liefdevol en vaardig aangegaan worden.

Wanneer deze doelen vaag zijn, mag je je eigen fantasie hierop loslaten. Beoordelen of iets goed voor je is, is altijd in principe je eigen verantwoordelukheid, dat moge blijken! Blijven doen hoor.

Een goede guru heeft een scherpomschreven visie en een duidelijke missie met meetbare doelen.
Deze worden samen met de volgers bewerkstelligd. Die daarvoor de volle erkenning krijgen!
Vanuit volgelingen vind er feedbek plaats die welkom geheten wordt. Een goede guru kan nameluk wel tegen tegenspraak. Dat betekent dat een goede leider benaderbaar is.

De goeie guru is en blijft mens. Dus geen soort idool die beweert "VERLICHT" te zijn, met een schare/bende/leger/harem goedgelovige discipelen (/groepies). Het is geen supermens bij wie alles perfect gaat. Want in werkelijkheid zullen de fouten die er zijn dan, domweg ontkend worden of worden toegeschreven aan anderen.

Goede guru geeft gemaakte fouten toe, en bespreekt transparant fouten die eerder gemaakt zijn, inclusief het eigen aandeel. Laat dus juist fouten zien: want deze bevatten nuttige levenslessen! Die goede guru zoekt zelf de grens der comfortzone steeds weer steeds weer op. Juist daar waar fouten een natuurluk bijproduct zijn van daadwerkelijke inzet voor kwaliteitsverbetering. Door daden he, niet slechts met mooie woorden of op onbelangrijke details. Dat is pro-actief leiderschap.

Guru de goede is gewoon daadwerkelijk een medemens die bezig is en blijft met de eigen kwalitatieve ontwikkeling van eigenschappen in actie (vaardigheden) en niet slechts met alleen kwantiteiten en de fouten van anderen.

Echte LEIDERS luisteren naar en implenteren de zaken die hun volgers aandragen. Met visie gericht op voorspoed voor de gemeenschap. En liefst zo persoonluk mogeluk afgestemd; een standaardrecept voor iedereen is meer iets voor massamensen. Foute HEERSERS geven opdrachten aan onderdanigen die hun leven aan hem/haar wijden, vanuit hun eigen aanwezige programmeringen/verslavingen: daar wordt gebruik van gemaakt.

Een goede leider inspireert door middel van voorbeeld. Een slechte leider dicteert: schrijft regels voor die manipulerend opgelegd worden... een slechte leider is eigenlijk een heerser.

"Eigen leiderschap is de gezonde basis is voor vrijwillige uitwisseling" is voor mij de essentie van het Watermantijdperk.

MIJN VERHAALTJE
Als klein kind speulde ik heersertje thuis, bazend over m'n jongere broertjes. Werd amper opgevoed. Later keerde ik me af van de familie en ben erg m'n eigen gang gegaan. Dat was nodig! Voor mij, destijds. Om mezelf op te voeden. Allemaal (reactiverende) ervaringen opgedaan op basis waarvan werkelukke wijsheid kan rijpen.

Van leeftijd 26-29 was ik een soort moderne monnik. Op "Sri Chinmoy's Path" dat een hedendaagse synthese van Hindoeîsme, Boeddhisme en Gristendom bracht. Dus al die bestaande programmeringen in mij werden gereactiveerd. “Supreme, i bow to thee” was het motto.

Aan het einde van m'n studententijd was ik begonnen met Transcendente Meditatie. Dat betekende tweemaal daags twintig minuten concentreren op een gegeven mantra. Vanzelfsprekend schept dat resultaat wanneer je dit als toegewijde beginner doet. Toen kwam ik een spreker van de Chinmoybeweging tegen, Aditya geheten.

Was verheugd 'de waarheid' gevonden te hebben, het sprak me aan, hoefde mij deze alleen nog maar eigen te maken. Ging ervol voor.Dit is een standaard onderdeel van de verleidingskracht die van religie/ spirituele bewegingen uitgaat. Het idee,de claim "de waarheid" te verkondigen: zogenaamd de hele waarheid en niets dan de waarheid, is een spirituele leugen, aangezien zaken altijd en eeuwig in ontwikkeling zijn en blijven. Dus dat waarheden nieuwe invalshoeken kunnen krijgen en ingebed worden in een grotere, meer omvattende waarheid. Wanneer je daarvoor openstaat, dit opzoekt EN verwerkt in je persoonlukheid.

Het was een soort spirituele commandotraining. Met stipte discipline: elke ochtend om 06u mediteren volgens voorschriften. Als je een goede leerling ("disciple") wilde wezen. Hoor eens, dat wilde ik graag, was behoorlijk fanatiek! Regelmatig urenlange meditatie (soms ook hele dagen), bhajans leren, de 'spirituele filosofie' van Chin bestuderen, veel sport en vervolgens manifestatie van Guru: zijn gedachtengoed propageren en meedoen aan projecten vanuit de beweging (zoals een wereldwijde Peace Run). Die inspiraties leefden in mij, koesterde deze en voedde ze met inzet.

Uiteindelijk resulterend in werken in een "divine enterprise": een zaak die gerund werd door een disicple (leerlingen werden aldus aangeduid) van Chinmoy. Verdiende ruim marktconform in die vegetarische hamburgerfabriek te Zwitserland waar ikke een jaarlang verkeerde. Dit investeerde ik uiteraard in mijn leven binnen de beweging en de promotie daarvan. Stond achter die vernieuwende soya*producten, hoewel ikke nu weer beterpassende gevonden heb voor mezelf. Met Abarita Walter Danzer: goedgedreven kerel.
*soya vereist een specifiek gen om te verteren. Degenen dit hebben, hebben dit geerfd van voorouders die gaandeweg geleerd hadden het beter te verteren: het lichaam gaat zich immers richten op wat het aangeboden wordt, een soms onderschat aspect.
In Zürich was er verder destijds Preis Paradies dat volstond met plastic rotzooi... Van Kailash, de voorzitter van de Zwitserse tak. In Nederland had je Madal Bal in Den Haag. Zij importeerden en distribueerden Celestial Seasonings thee. Daar werkte ik eerder ook wel eens in winkel of magazijn. 
 *Madal was een bijnaam van Chinmoy: zijn ondeugende aspect;

Wij hadden een zogenoemde echte Guru, die Sri, die zogezegd volledig "Godgerealiseerd"/"verlicht" was. En daarmee ook een verlicht ego claimde. Ahaha, echt van die heerlijke spirituele containerbegrippen waarop eenieder de fantasie kan botvieren. De man liet zich ook aanspreken met de titel "Guru". Chinmoy (1931) was geboren in Bengalen, Bangladesh. En kwam vanuit de ashram van Sri Aurobindo op 33-jarige leeftijd in 1964 naar New York, Queens. Begon daar een wereldwijde beweging op te bouwen. Met op het hoogtepunt zo’n 7000 leerlingen in ongeveer 60 landen.

Het doel van deze guru was verantwoordelijkheid voor “Godrealisatie” van de leerlingen. En manifestatie van vrede op aarde.

Omdat hij 'volledig gerealiseerd' was, had ie altijd gelijk. Dat was zijn filosofie en voorschrift. We zagen het niet als sekte omdat het geweldig was zo inspiratiegedreven bezig te zijn. Als bezetenen, soort manisch wel. Want leerlingen die steeds langer bleven en zich steeds verder opofferden, ontwikkelden innerlijk vaak een kern van depressie. Zie de verslagen van anderen. Anderzijds zijn bestaande politieke partijen, verenigingen, clubs en bedrijven vaak ook een soort sektes, dat vind ik nog steeds.

Hij ging graag op de foto met nogal wat grote politici en religieuze leiders. Altijd, bijna altijd stralend aan het lachen met die gasten. Hoor het Chinmoy K. Ghose wel zeggen: 'o, but they are very devoted to me'...

Met een stroom van culturele idolen, waaronder ook grootheden als Leonard Cohen en in den beginne Santana.Met Eddy Murphy, een hele stoet .. met Richard Gere, Sting, Eddie Murphy, Susan Sarandon, Roberta Flack, Yoko Ono, Muhammad Ali en Bill Pearl. Oja enne Carl Lewis, die nog snel even een spirituele naam van hem kreeg, iets waarop gangbare leerlingen vaak jarenlang moesten wachten, smeken haast. In de beginne gaf Chinmoy deze namen direct na acceptatie als leerling waarvoor hij de verantwoordelijkheid op zich nam voor hun Godrealisatie. Dat betekende dan dat je alles moest doen wat opgedragen werd. Voor je eigen snelste "progress". Dat was het toverwoord. Bij Chinmoy werd dit in praktijk in toenemende mate in bepaalde uitverkoren getallen vertaald, met name 7,17, 27, 47, 107.      

Het was een pad ZONDER SEX... Ja mensen, te dom dus maar destijds vond ik het wel relaxed om me niet meer met sores te hoeven bezighouden. Was er 'vanaf'* en wilde geloven dat dat beter was. Nu bekijk ikki ascese absoluut niet meer als "hoogste spirituele waarheid". Alleen  als een mogelijk benodigde tussenfase om te herstellen/ af te kicken van van de dissociatie tussen liefde en sex.
*flipte voorheen tussen zwelgen en ontbering

Ging gaandeweg ervaren dat dit pad mij uitputte en geen vervullende voldoening meer bracht. Wilde weer wild dansen en 'een poppetje'. Maar verzamelde ook waardevolle ervaringen en enige spirituele juwelen in deze spirituele kleuterschool met commandomentaliteit. Waarvan ik eerder destijds de Guru de oorzaak achtte, gaf hem onterecht de credits ervan. Zo ging ik als een soort meditatief spelletje aan balletje hooghouden doen. Uit m'n kindertijd was m'n record 112 ofzo. Wilde dat verbeteren en ging trainen volgens golfbewegingsschema. Bereikte uiteindeluk exact 12.000 in-een-keer, was daarmee toen ongeveer 3 uur non-stop bezig.

Later kwam ik erachter dat Chinboy niet volledig oprecht was en met meerdere maten mat. Dat heb ik verwerkt in een verslag. Hij bedoelde het in principe goed met z'n missie voor wereldvrede, maar dat is niet genoeg!

Natuurluk had Chinmoy zinvolle inzichten verzameld, net zoals Osho dat deed. Bij Osho kreeg je er een hoop grappen bij op de koop toe. Hij sprak mij ook aan, daarna bij die beweging binnengegaan;
Chin* was best een soort opperschepper.       
*later heb ik een hoop boeken van hem verbrand, soort persoonluk sjamanistisch ritueel.

C.K.G. promootte onder meer:
1.Competitie met jezelf in plaats van tegen anderen. de ander is dan meer je vriend, je stimuleert elkaar.
2.Koesteren van dankbaarheid: positieve focus = goede basisvaardigheid!
3.Het basisidee dat vrede innerlijk begint.
4.Meditatievormen* op zich.
*Als beginnende leerling beoefende ik een heel aantal verschillende: ademtechnieken, concentratie op kaars, energieknooppunten in het lichaam, of een punt, mantra's zingend vele malen herhalen en tellenz. Later werd je uitgenodigd om vooral op zijn foto te mediteren. Het was wel aperelaxed, je kon daar uren in gaan hangen, na eerder langdurig gewerkt te hebben. Nu beschouw ik dit als satanisme en dien in plaats van zijn, mijn eigen foto's te zetten: visualisatie van hoe ik wil zijn! Zelf, ikzelf. De scheppingsfilosofie van Guru Sri Chinmoy bestond uit inspiratie ► aspiratie (inzet) ► realisatie (manifestatie). Nu mis ik hierrin het wezen van proactieve zelfreflectie.
5.Expressie met creativiteit*
*al ging die vooral over de zijne, om die te kopen en te promoten. In plaats van een platform om ook uitingen van eigen creativiteit van leerlingen te verbinden.
6.Lichaam is je tempel. Dus geen drugs was de regel. Dit was feitelijk anti-hippie dus gasten die zich eerder te buiten waren gegaan, gingen bij Chinmoy door een ascetische fase. Nu denk ik: teveel is ongewenst, maar te weinig is niet genoeg!! Alleen dienen de termen drugs en medicijn ontward te worden.
7.Pad van het hart*. Vaker gehoord! Doen wat je aanspreekt is vanzelfsprekend essentieel. Daarbij dienen hart en hoofd samen te werken, gevoel en verstand. Dit is een opgave die aandacht (bewustzijn) en inzet (energie) vereist.
*Bij Chinmoy (en nogal wat anderen!!) werd de mind vaak negatief beoordeelt, omdat het een aap zou zijn; Echter de geest dient ook verlicht en goed gericht te worden. Subtiel werd verder ontmoedigd om je mind te belasten, je had er toch niet zoveel aan. Deze werd gevoerd met de filosofie van Chinmoy, hij raadde aan om voor je snelste vooruitgang alleen zijn boeken te lezen. EN dat is waar, als je dat deed kwam je het snelst in zijn trip terecht!
8.Zichzelf als een merk: CKG (Chinmoy Kumar Ghose). Hij plantte zichzelf zo volledig mogeluk in de geest vd leerling, zodat deze voor hem ging werken. Hij was verslaafd aan een groeitrip van expressie van zichzelf door middel van anderen. Dit heet satanisme aangezien het om energieroof gaat: "make me strong!"  

Dit rijtje is sterk persoonluk. Een andere leerling heeft andere ervaringen. Deze zijn nameluk per definitie ook afhankelijk van je eigen inbreng, zoals gezegd.

Moest een heel breed scala van verdere (goede en slechte) eigen ervaringen opdoen. Meer vriendinnen en hoeren, rondreizen en divers werk uitvoeren, allerlei drugs en plantaardig medicijn proberen, begon met schrijven en optreden. ♫I've been up and down, I've been all around♫ om Kiss eens te citeren! EN het belangrijkste: leren reflecteren. Dat is echt een issue: dit zat niet in mijn opvoeding en ook matig in onze cultuur verwerkt. Dit is van essentieel belang omdat het gaat om doorgronden van ervaring, teneinde verder te ontwikkelen. Niet te haperen in eenzijdige, uiteindelijk afleidende manifestaties.

Het was niet moeilijk om ermee te stoppen. Was er vol voor gegaan. Het was gewoon doodgebloed. Moest wel opnieuw beginnen. Belandde in Amsterdam, met blessings!!! Ben mezelf dankbaar dat ik die benodigde stappen wel heb gezet (hoewel gemeld werd dat je eigen ziel je niet zou vergeven...). Was er gelukkig verder niet afhankelijk van, pakte m'n leven weer op. Start again! Had rr zin in;

HERNIEUWDE OPENHEID
Kom de laatste tijd geschriften over LEIDERSCHAP tegen. In ontvangen volgorde:
*Gitomer: "Het kleine boekje over leiderschap" (veel compacte overzichtsrijtjes, goed voor eerste overzicht)
*Seth Godin: "Tribes" (neemt je mee op leiderschapsreis, heel praktisch bondig beschreven in behapbare columns)
*Stephen. Covey: "De zeven eigenschappen van effectief leiderschap" (taaier basiswerk, diepgaandere kaderdefinities)

Hieruit vallen vele waardevolle zaken te PEP*pen voor mij
*het PEPconcept: Pikken En Perfectioneren = iets inpassen op eigen wijze = iets niet alleen nadoen maar meer persoonluk afstemmen, dus iets oppakken en dan praktisch vertaald inpassen in het eigen leven.

Kwam al eerder het werk van Eva Pierrakos tegen. Dat gaat over zelfonderzoek. Voor mij is dit simpelweg een heel waardevolle aanzet (met input) tot (voortdurend!) zelfonderzoek.

Ben echter gestopt met acceptatie van zoete koek. Dus beschouw nooit langer iets uit een bepaalde bron als onomstotelijke waarheid.

EIGEN LEIDER zijn/worden
Eigen leider toch?! Wat veel anarchisten wel willen maar niet doen. Deze lui blijven dan vaak haperen in de reactieve anti-trip. Waarin ze weliswaar veel gelijk hebben, maar die niets daadwerkelijk oplost. De opgedrongen 'leider' (in werkelijkheid meer een heerser) wordt nu welletjes buitenspel geplaatst.

Maar dit machtsvacuum dient opgevuld te worden door onszelf. Pro-actief in plaats van reactief. Leren door te doen. Het gaat dan dus ook om onze eigen herprogrammering, de gerichte omvorming van de eigen persoonlukheid.Om deze zodoende beter te kunnen inzetten voor de manifestatie van (verkozen) spirit. Met herkenning van (relatief!) goed en kwaad in onszelf, zodat er gezond zelfvertrouwen kan ontwikkelen ;+X

Op eigen wijze! Echter EIGENGEREIDHEID is hierbij de andere adder onder het gras (die ene adder is de blinde overgave,de slaafse navolging). Eigengereidheid is een (soms subtielere) bazige vorm van imagonavolging, een ideaalbeeld dat doorgedramd wordt, wanneer je er echter eerlukker naar kijkt. Een houding die niet uitgaat van omvattender eenheid.

Systeemslaaf zijn gaat veel verder dan externe vormen van mindcontrol. Het gaat in eerste instantie over het richten (programmeren) van de wil. Met mindcontrol en emotiebeheer.

Opvoeden is een kunde, een vaardigheid. Begon met een achterstand doordat ik ternauwernood werd opgevoed en moest me nog afsluiten ook. Mijn geest is evenwel behoorleuk vrij. M'n emoties vergen meer speciale toewijdende aandacht.
Ook de wilskracht dient verder in breder bestek te worden getraind. Bij (her-)opvoeden horen serieus passende structuur, meer voedende gewoontes en voldoende vrijheid om zelfstandige ontwikkeling mogeluk te blijven maken. Eerst voor onszelf, altijd.

KUNNEN WE ALLEMAAL GURU ZIJN?
1.VERPLICHT: voor jezelf (soms met ontvangen hulp van anderen).
2.VRIJWILLIG: ten behoeve van anderen (daarvoor zijn dus ook anderen nodig).

LEIDER acht ik bij nader inzien feitelijk wel een veel treffender woord dan guru! Leider zijn (en blijven) vereist echter (voortdurende) ontwikkeling.

Een guru volgen of zelf Guru worden?
Dus leiden en/of volgen?? Beiden!! Mannen zijn leiders en omvatten tevens zoveel mogeluk volgzaamheid daarbij. Bij vrouwen is dit andersom. Als generale richtlijn he, niet ten alle tijden.

Mensen die zich laten aanspreken als "Guru" staan nu bij mij vrijwel gelijk op de zwarte lijst. Ze positioneren zich als verheven en dat is in wezen arrogant.

Je bent, volgens mijn inzicht, in eerste en laatste instantie je eigen leider. Dat is dan tegelijkertijd mijn definitie van volwassenheid. De beheerder van de eigen persoonlukheid, duideluk. Andere leiders kunnen je helpen om jezelf beter te leren leiden.

Volgen is ook een vaardigheid! Een goede leider is eerder een goede volger (geworden). En blijft ook altijd als leerling BIJLEREN. Niet alleen van uitverkoren autoriteuten. Niet louter met mooie filosofische woorden of betreffende onbelangrijke details, maar door voortdurende openbaring via daden. Met daarbij passende aandacht voor wat er fout gaat.

Leren geschiedt nameluk mede door gezonde omgang met fouten  maken. Deze zijn dan een natuurlijk bijproduct van gerichte inzet. Dit is een issue in religies (en de opvolgers daarvan: vele new-age-scholen e.d.) die starre leefregels voorschrijven om vermeende fouten/zonden te voorkomen. Op zicht lijkt dit een juiste intentie maar het proces om gezond met fouten om te gaan wordt vaak gefrustreerd.

Door rigide een perfectieplaatje te (willen) handhaven zal het aspect van leren van fouten onvoldoende zijn en zal de neiging bestaan om bestaande fouten te negeren of af te schuiven.

We kunnen ook SAMEN op basis van verantwoordelukke vrijwilligheid, projecten uitvoeren, van alles. Waarbij sommigen met de kwaliteitsgevulde vaardigheid op waardevolle wijze meer leiding nemen (op zekere aspecten). De tijd van alleenheerschappij* over anderen is voorbij.
*dat waren de tentakels van het Vissentijdperk.

VERSCHIL tussen leiden en managen is dat leiden om visie vraagt, terwijl managen puur de vaardigheden van het uitvoeren daarvan betreft. Tevens is het eren van de successen  (met ere wie ere toekomt!) belangrijk; alsmede het inzicht dat vaardigheden die onvoldoende bijgehouden worden versloffen, alle vaardigheden.

Grote leraren hebben het onmiskenbare karakter dat ze kunnen zegevieren, dat ze een zekere kunde beheersen. Kleine leraren hebben het grote voordeel dat ze beter persoonluk kunnen afstemmen. Het allerbest lijkt dan een groot leraar die ook eenaantal leerlingen heeft die meer aandacht verdienen? Of een kleintje leraar die flink aan groeien is?? Nog betere opties worden mogelijk gevormd door gerichte kruisbestuivingen in mastermindgroepen en de massale opstand van eigen leiderschap.

De terugkeer van de guru betekent dat je zelf je eigen guru bent en voor altijd blijft. Door deze betere persoonlukke centrering ontstaat ook ruimte om andere leiders in het leven toe te laten. Het is de stabielere basis om vanuit te delen met anderen.

Aummmmmmmm!

GOLFBEWEGING-LEVEN

Golfbeweging. De ups&down-flows van het leven. Zo gaat het nu eenmaal!

MAAR HOE GAAN WE DAARMEE OM?
Vaak is er verzet tegen (een gedeelte van) deze natuurlijke flow: de downflow, die is dan ongewenst.
Te vaak ligt de focus op geforceerd willen handhaven van alleen een opgaande flow.

Wanneer de (persoonlukke) flowstroom te onevenwichtig is, niet goed in balans is door te weinig rust/ ontspanning en goedgerichte reflectie,  dan kan een echte down-flow volgen. Een instorting. Van hieper naar niets...

Dit is onnodig. Te voorkomen door de natuurlukke golfbeweging van het leven beter actief te volgen, deze aldus respecterend. Met passend initiatief om daar gehoorzaam genoeg op af te stemmen door goed/beter leren voelen! Er juist gebruik van maken!

Kijk, er tegenaan gaan is een erg goede gewoonte! Maar de hele tijd alleen maar maximaal gaan, is simpelweg niet optimaal en op den duur ondermijnend. Velen koesteren dan maar het tegenovergestelde: het zich schikken in een minimaal leven.

WAT en HOE
Je dient natuurlijk zelf te bepalen waarvoor je je leven in wil zetten en WAT je aldus doet/laat! HOE je vervolgens iets doet, is  evenzeer  belangrijk!!

Toepassing van het golfbewegingsprincipe = omhoog EN vervolgens omlaag. Daarna weer verder met de volgende golf. Dat is de natuurlijke flowstroom. Deze flow/stroom is HEEL PERSOONLIJK. Het is een combinatie van  initiatief nemen EN toelaten: een dynamisch evenwicht van respectievelijk het mannelijke en het vrouwelijke principe.

BIORITME
Bioritmiek. Iets wat ik eerder bestudeerde. De drie beweerde cycli van het bioritme zijn:
    Fysieke cyclus (coördinatie, kracht, welzijn; herhaalt zich elke 23 dagen)
    Emotionele cyclus (creativiteit, gevoeligheid, stemming, waarneming, het omgevingsbewust zijn; herhaalt zich elke 28 dagen)
    Intellectuele cyclus (opmerkzaamheid, het analytische functioneren, logische analyse, geheugen, communicatieve vaardigheid; herhaalt zich elke 33 dagen)
Hierzootje kunde deze direct laten berekenen.

Ikzelf geloof niet in deze algemeen gestelde ritmes. Zie het als goedbedoelde maar rigide/ dogmatische poging om wetmatigheden vast te stellen.

Geloof dus niet dat deze onderscheiden ritmes op precies dezelfde manier voor iedereen hetzelfde verlopen volgens vast tijdsschema. Deze zijn m.i. veel meer en nog veel meer persoonluk van aard!!!

FACTOREN hierbij zijn volgens mij:
*cultuur, tijdsgeest
*eigen incarnatiegeschiedenis
*opvoeding (ouders, omgeving, vrienden, school, films/series, boeken/liedjes)
*geslacht, leeftijd
*temperament
*gewoontes, levensstijl
*wilskracht, gevoelsafstemming

Mijn algemene visie hierover is dat lichaam en geest onderhoud en input nodig hebben. Door respectievelijk fysieke voeding en door voedende gedachten te koesteren. Kwaliteit is bij beide belangrijk. Ook de ziel en de gevoelens die daarin huizen verdienen goedgerichte aandacht en juiste uiting.

GOLFPERIODES
Een dag, de week, een maand, een vol kalenderjaar. Allemaal te beschouwen als golfperiodes.

Een DAG kan dus ook een golfbewegingspatroon volgen. Een patroon dat ertoe leidt dat er optimaal geleefd wordt. Dit is dus niet hetzelfde als maximaal. Maximaal willen leven leidt juist eerder (op den duur) tot overdrive en uitputting of misbruik maken van anderen (die voor je karretje te spannen).

Ondermijning door DRALEN EN OVERDRIJVEN...
Ikzelf bezit nogal de neiging tot uitsloven. OVERDRIJVEN: doordravend eigenlijk soort van neurotisch gedrag. Die uit zich op diverse levensgebieden. Zo ook in trainen. Heb mezelf al vakertjes een blessure aangedaan. Door te maximaal (in destructieve combinatie met te vaak en te laat) te gaan trainen. Dom, dom, dom. Anderzijds lijd ik soms aan DRALEN. Wat een fatale combinatie!!

DOORGRONDEN waar dit vandaan komt is heel nuttig. Daarbij gaat het niet louter om een mentaal proces maar om het daadwerkelijk dieper doordringen in de persoonlijkheid door middel van VOORTDURENDE eerlijkheid in onderzoeken van (subtiele) gevoelsmatige reacties. Zo kom je OORZAKEN (gekoppeld aan je meest persoonlukke gedachtenpatronen) van neigingen en houdingen op het spoor. Mits je niet tevreden bent met oppervlakkige 'quick-fixes'. En kunde deze werkeluk tekkelen ipv alleen maar te overrulen. Een proces dat door voortdurende inzet op korte termijn, aldus op langere termijn resultaat schenkt.

Heb in ieder geval al ontdekt dat beide neigingen met elkaar samenhangen. Dralen zorgt door uitstellen voor onvrede, die dan vervolgens door overdrijven goedgemaakt wil worden. Als ik dan eenmaal op gang ben, dan wil ikke soms niet meer stoppen en ga doorhalen. Dit blijkt niet effectief te zijn.

AFMAKEN is ook een belangrijke issue: echter dit werkt alleen goed wanneer er vroeg genoeg begonnen wordt. Het begint dus met DIRECT DOEN, het doorbreken van (gewoonte van) draalgedrag. Dralen wordt structureel overwonnen door het doen goed te PRIORISEREN = de kunde om het belangrijkste eerst te doen. Inclusief opwarmen. Als tegengif voor zowel dralen als overdrijven is (liefdevolle) discipline benodigd.

Veel mensen komen in de ochtend slecht op gang en geloven dat ze avondmens zijn. Maar des avonds zijn ze moe en gaan hangen... Oververmoeidheid is m.i. grotendeels gevolg van niet goed gehoorzamen aan EN inzetten voor het creeren van gezonde flow/stroom. Met passende voedende gewoontes.

Voor afmaken is het soms beter de 80-20% regel te volgen. Dus investeer ten volle in die hoofdmoot en laat details liggen tot de volgende ronde. Door ervaring te bepalen.

GOEDE GEWOONTES
Om te helpen de golfbeweging goed in te zetten helpt het om te KIKKERSLIKKEN. Dat betekent: ertegenaan gaan! Als tegengif voor dralend uitstelgedrag dus.

Natuurlijk wel opwarmen en met een positieve grondhouding. Ook daaraan kan apart aandacht besteed worden, zonder erin te zwelgen. Niet dralen, wel doen als basis. Vervolgens AFMAKEN zodat er ook meer voldoening kan bestaan. Mits deze in assimilatie/evaluatie ook weer de juiste aandacht ontvangt.

Voor juist ontvangen is, als tegenkracht tegen overdrijven, VERTROUWEN in het universum nodig. Dat je zult ontvangen wat je nodig hebt. Om dit te bewerkstelligen, om die benodigde openheid te stimuleren, helpt koesteren van dankbaarheid enorm.

Een STANDAARD voorbeeld ter optimalisering van persoonlukke flowstroom is om tijdens de neergaande golfbewegingen meer routinematige werkzaamheden uit te voeren. Op de pieken dien je de meer uitdagende te plannen. Deze pieken overkomen je niet: je kunt ze creeren door ernaartoe te werken. Bijvoorbeeld goede atleten weten en doen dit.

RUST en REFLECTIE
Korte Pauzes Pakken is essentieel voor optimaliseren van flowstroom. Voot ontladen en opladen. Hou het kort en geconcentreerd. Als ik klaar ben met m'n werk, mag ik weer even spelen; geef mezelf soms ook een beloning voor afronden van een project ter aanmoediging en bevestiging van zelfwaarderende inzet.

We leven m.i. in een koffiecultuur, een doordraafcultus waarin een dagelukse passende portie (ZELF-)REFLECTIE (gezonde evaluatie) van wat (niet) gebeurt eerder uitzondering dan regel is.

GOLFBEWEGINGTRAINING VOORBEELD: fitnesstraining
Bij fysieke fitnesstraining hanteer ik nu een GOLFBEWEGINGSTRAININGSSCHEMA. Dat is heel slim.

Ga nog steeds regelmatig maximaal, maar niet meer altijd en vooral ook niet op verkeerde momenten.
Zet actief de lagere flow in: ik maak er gebruik van. Dan train ik minder zwaar, meer lichtere herhalingen. Dat bouwt ook nog eens stabielere kracht op met meer momentum. Veel optimaler, minder vermoeiend, meer effectief en veiligerder!

Het golfbewegingsprincipe praktisch vertaald binnen een training:
Eerst stukkie warming-up. Dan eerste inzet en progressief gaan. Tot 1e piek en dan weer aantal sets afbouwen. Even rustig aan en daarna de volgende golf, naar de volgende piek toewerken etc.

Binnen een maandcyclus kun je volgens dit principe een globaal trainingsschema vaststellen. Met daarbij passende REALISTISCHE DOELEN. Dit is veel belangrijker dan mensen soms beseffen. Omdat je nl stabieler zelfvertrouwen kweekt wanneer je aan (realistische) doelen kunt voldoen. Het concept van babysteps, een natuurlijk groeiproces.

BUIKBEUKEN  op 17-2-2017
Vanmorgen 17.000 crunches uitgevoerd. In 151 minuten = 2,5 uur achtereen. Non-stop! Uitgerekend bijna 2 stuks/seconde. Het lijkt wellicht veel. Nouja 1000 doe ik in 8a9 minuten. Maar bij hoge aantallen schakel ik soms ietwat terug qua tempo. Wat dat betreft volg ik ook golven van sneller en tragerder.

ADEM
Adem is absoluut een ondersteunende factor. Per definitie. Door middel van ademhalingsritmes is het mogeluk om beter te tellen wanneer er vaste ritmes/patronen gevolgd worre. Aldus flow creeren: relaxter, minder gestress. Inclusief zekere saaiheid accepteren!

TELritmes
Tellen is een issue. Actieve ZEN. Volgens ritme: telkens 1-2-3-1-2=5. Dat 2x =10. En dan maak ik golfjes van 10x10. Ik doe telkens 10x10 met handen in nek = standaard en daarna 10x10 zonder handen: dat is eigenlijk zwaarder maar deze afwisseling werkt dynamischer. De 1000-tallen leg ik vast met telkens tijd erbij. Zo houd ik overzicht. Motiveert ook.

Volgens GOLFRITME. Dus dag1: 1000, dan dag2: 2000, dag3: 4000 en dan weer terug naar 2000 en dag erna weer1000. Dan volgende golf met top op 8000. Dan weer golf naar benee en toen deze piek. Deze wijze is veel opbouwender dan heel de tijd voor een maximum te gaan. Dat levert stressoverdrive op. Nu heb je heel makkelijke dagen met een laag quotum. Dat schenkt ook een gevoel van basisgemak.

VERDRAAGZAAMHEID
Op een gegeven moment gaat m’n rug branden. Gewoon accepteren. Je weet dat het wel weer overgaat als het voorbij is. Training in pijn weerstaan. Ook wel te ondervangen door enige variatie uit te voeren, door schuine crunches: die zijn in principe zwaarderder maar ter afwisseling goed om te doen. Vergeten te pissuh vantevoren. Kleine extra handicap. Maar ook wel prikkel door te gaan. AFMAKEN!

Voor luitjes die denken dat dit een domme egotrip is: ik denk niet dat ik per definitie beter ben dan een ander. Arrogantie is altijd een valkuil, evenals minderwaardigheid. Het is een wedstrijd met mezelf. Mezelf uitdagen om beste verzie van mezelf in de wereld te plaatsen. Niet omdat het moet maar ter ere van de schepping. Gewoon inspiratie.

Is dit nou niet zonde van m’n tijd? Heb ik nxxx belangrijkers uit te voeren? Jawelletjes maar dit past in opbouwen van flow! Uitdagingen aangaan en volbrengen geeft een mannetje extra moed. Meer meezin.

De crunch is een veilige en aperelaxte buikspieroefening. Je kan deze bijna slapend doen. Dus heel geschikt voor inda oggend. Je kan er gerust ook 100 doen. Of 10 a 11;

INSPIRATIE-MANIFESTATIE-REALISATIE
Inspiratie is heilig, het schenkt de benodigde spirit om te beginnen. We dienen ervoor te zorgen hiervoor OPEN te staan. Tijd te nemen om aandacht op te brengen om deze toe te laten.

Maar alleen inspiratie is onvoldoende. Degenen die teveel op alleen dat zijn gericht, DOEN vaak te weinig en realiseren meestal nog minder. INZET is vereist voor manifestatie. Flowende inzet volgens golfbewegingsprincipe is daarbij veel constructiever dan een opgepepte crashcourse.

Realisatie volgt vanuit de eigen evaluatie, echte assimilatie! Zo worden doelen finegetuned en manieren bekeken, beoordeeld (ja gij zult WEL OORDELEN!) op uitwerking.Dit is dus nodig voor gewenste bijsturing. Dit gaat zeker niet geheel vanzelf.

Vooral voor deze laatste fase is structureel standaard te weinig aandacht in onze cultuur.
Dat gezegd hebbende kun je ook in die fase gaan haperen: er teveel mee bezig blijven...
Ten koste van gezond loslaten en verderflowen met de volgende golf.

ADDENDUM golfbeweging
Bezig zijnde met doorstarten van mijn leven, wat betekent optimaler flowen om meer te bewerkstelligen, loop ikki tegen vele grenzen aan. In buitenwereld EN binnenwereld. Dit is waardevol he: de mogelukheid om CONFRONTATIE aan te gaan. Mensen die geloven dat confronteren verkeerd is, zijn niet goed wijs en uitermate misleid. Echter het is heel belangrijk dit op een passende manier uit te voeren. Het is een vaardigheid.

Op een pad van groei, uit de verderfelijke comfortzone van 'slapend gemak', gaat het om kappen met (subtielere vormen van)  junkgedrag, blijven afbouwen van allerhande "verslavingen" = zaken die beperkend werken en waar je bij nader inzicht liever (nu) vanaf wil. Wat je dus als verslaving definieert is heel persoonluk. Er volgt nog een aparte blogpost over VERSLAVING zelve.

Dit pad van groei vereist goed gemoed, inzet en juiste mate van reflectie/evaluatie (echt niet te weinig, anderzijds ook geen lange tijd in zwelgen; wel op dagelukse basis!). Slim aanpakken en doorzetten: die kikkers blijven slikken. Zelf dien ik ook de ontspanning serieus in te plannen.

Plannen, dus het inplannen van plannen/doelen, is een kunde. De een doet het anders/strakker dan een ander. Je kunt een format volgen en dat is beter dan niets. Maar persoonluk afgestemd, levert optimaler resultaat. Daarbij vallen vele tips in te passen.

JOoO, happy floOowing;

De bevrijdende kracht van emoties

De bevrijdende kracht van emoties

De wereld is vol emoties. Werkt dat genezend en bevrijdend? Ik denk het niet. Veel emotionaliteit bestaat uit uitbarstingen van het onderbewuste die vaak lukraak worden rondgestrooid zonder aanzien des persoons. Kunnen emoties echter ook een motor zijn tot bevrijding? En hoe dan?

Drie wegen: beheersing, afreageren en verwerking

Emoties beheersen in wezen ons hele bestaan. Als we in onze wereld rondkijken, zijn emoties de drijvende kracht in het menselijk verkeer. Wij denken dat we aan het stuur van onze levensauto zitten, maar het zijn onze onbewuste emoties op de achterbank die ons leven uiteindelijk sturen en bepalen. We zijn als het ware door emoties bezet gebied. Wat we meestal doen als we beheerst worden door emoties, is trachten hen te beheersen. De meesten van ons zijn dan ook opgevoed met: beheers jezelf, gedraag jezelf, houd al te intense emoties goed onder controle.

Beheersing is het eerste spoor in onze omgang met emoties. Het is geen afdoend antwoord, omdat wat beheerst wordt, altijd via kieren en gaten weer tevoorschijn komt. Als we ons bijvoorbeeld om een onbekende reden van binnen bozig en chagrijnig voelen, zullen we proberen deze boosheid binnen de perken te houden. We doen dat omdat ons dat geleerd is, omdat we bang zijn voor conflict, omdat we anders teveel afwijzing van anderen te verduren krijgen en we toch graag geliefd willen zijn en zo meer. Toch zullen ons in onbewaakte momenten, vooral bij moeheid of onder druk, dingen ontglippen die met die poel van boosheid te maken hebben. We raken bijvoorbeeld gauw geïrriteerd. Beheerste boosheid leidt tot sarcasme, minachting, haatgevoelens, vooroordelen en irritatie. Beheersing van verdriet geeft depressie, onlustgevoelens of moeheid. Beheersing van angst geeft vrezen voor allerhande zaken. Het zorgt voor vermijdingsgedrag, klein en minimaal leven en voor het zoeken van valse veiligheid. Beheerste vreugde onder het motto: ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ leidt tot saaiheid en verveling. Het haalt de humor uit het leven.

Beheersing werkt niet, omdat, zoals Einstein al leerde, alles energie is en niet verwijderd of gedoofd kan worden, doch slechts getransformeerd. Bij beheersing proberen we een gevoel weg te moffelen en er iets anders voor in de plaats te zetten. Dat is geen transformatie, maar substitutie. Het is een onbewust gegoochel met je gevoelens. En goochelen is een manier om jezelf en een ander voor de gek te houden.

De tweede weg is afreageren, wanneer beheersing even niet werkt, bij moeheid of als iets ons triggert, als iets in het heden lijkt op wat ons vroeger is overkomen en emotioneel niet verwerkt is.  Beheersen en afreageren wisselen elkaar meestal af. Wanneer de controle even verslapt, slaat de onbewuste emotionele reactie toe. Afreageren heeft twee kenmerken: zij is onbewust en projectief, dwz. verkeerd gericht. Het geeft tijdelijk soelaas en opluchting. Een woede-uitbarsting naar je kinderen, omdat ze levendig zijn of een eigen wil hebben, geeft tijdelijk een uitlaat voor opgekropte spanningen, maar levert tegelijk een schuldgevoel op, omdat je natuurlijk wel voelt dat het niet klopt en dat de emotionele lading niet bij hen thuis hoort. Tranen na een conflict met je partner verbindt je wel weer met elkaar, maar als de diepere achtergrond van het conflict niet helder is (en met name hoe vroegere ervaringen met ouders ‘er tussen door fietsen’), zal het conflict zich herhalen.

De derde weg is de weg van verwerking en als gevolg, een gezond emotioneel beheer. Onze huidige emotionele problemen zijn in onze kindertijd  en in vorige levens ontstaan. We zijn de herinnering daaraan echter vaak kwijt. Wat gebleven is, zijn emotionele ladingen, die ons huidige leven op onbewuste wijze bepalen en die wij verkeerd richten.

Deze derde weg draagt de mogelijkheid in zich om bevrijdend te werken. Emotie komt van het Latijnse ‘emovere’ wat in beweging zetten betekent. Veel wordt emotie genoemd, wat het in de definitie van emotie als ‘dat wat in beweging zet’ niet is. Zo is jaloezie en afgunst geen emotie, omdat ze niet in beweging zetten, maar eerder stagnatie veroorzaken. Ook een depressie is geen emotie, maar een fixatie. Zij is niets anders dan verdriet en woede die niet geuit werden. Evenzo is haat een fixatie van woede, evenals schuldgevoel, wrok en verbittering. In de praktijk heb ik slechts vier emoties waargenomen, die het vermogen in zich dragen om ons in beweging te zetten. Het zijn woede, verdriet, angst en vreugde. Waar het bij verwerking om gaat, is de fixaties in ons leven in beweging te laten zetten door emoties. Het gaat erom de emoties die verscholen zijn in depressie, jaloezie of schuldgevoel, aan het Licht te brengen.

De ontwikkeling  gaat van  fixaties  die ik ‘de poel van stilstaand water’ heb genoemd, via de expressie van de ‘stroom van emoties’ naar ‘de oceaan van essentie’, waarin  wie wij wezenlijk zijn, aan het Licht komt. Op dat niveau zijn wij tevens weer natuurlijk geworden. Deze weg van omgaan met emoties is dus gericht op realisatie van het Licht. Ik zie daarin trouwens geen tegenstelling met persoonswording. Daarin zit voor mij geen dualiteit.

LEES VERDER

Heb er zelf 3 jaar met veel genoegdoening en waardering in gelezen, aardig wat aan gehad! Wat mij betreft is dit een standaardwerk! Zo waardevol. Behoort bij opleiding psychelogie!! Wel spiritueel verantwoord met veel weerwoord tegen neppe new-age-verschijnselen.

Beheersing is ook wel waardevol vind ikkezelf. Maar ik definieer beheersing niet als onderdrukking.  Echter verwerking is de bom, je ware, waar het om draait inderdaad. Dit boek geeft motivatie en informatie om met je emoties aan de gang te gaan.

Maar er is meer… Sommige zaken mis ik in dit boek:
*geen verschillen tussen man en vrouw.
*veel meer aandacht voor slachtoffer dan voor dader.
*geen woord over verliefdheid.

Zelf ben ik verder gegaan met Eva Pierrakos. Is dezelfde lijn. Maar graadje dieperder en nog informatiedichter. Hoewel ook zij dingen heeft waar ik het niet mee eens ben, met name de Jezustrip. Anyway: hier staan al haar lezingen: https://pathwork.org/the-lectures/

WAKKERDER WORDEN

WAKKERDER WORDEN

Wakey, wakey het is een populair thema (geworden): "wakker worden".

Of wakker zijn?
We duiken gelijk de definitie in. Niet om flauw te doen maar aan het begin van onze flow staan we op. Uit onze slaap. Zijn we dan wakker? Technisch wel. Praktisch gezien zijn er gradaties!

Mensen die geloven/denken dat ze wakker zijn, vormen een probleem, al zien zijzelf dat anders.
De andere medemensen liggen te slapen en moeten wakkergeschud worden!

Dit anderen wakkerschudden is een nobele taak, een verplichting, een missie.
Want als zij misleiding beseffen dan komt alles goed.

Het echte probleem zijn dan zogezegd elitairen die macht misbruiken. Dit is deels waar maar er is (veel) meer!! Een extra probleem vormen ook mensen die geloven dat zij door voortdurend docu's te kijken/ allerlei artikelen te 'lezen' en door deze te spammen een waardevolle bijdrage leveren aan verandering

De indeling wakker vs niet wakker is goedbedoeld.
Echter een arrogante houding speelt hier doorgaans in door. Deze betweters denken dat zij de wakkeren zijn en de anderen degenen die slapen. Dit leidt vakertjes tot irritant 'storend' gedrag. En frustraties.

De 'slapers' bezitten en manifesteren namelijk ook tal van kwaliteiten. Daar niet op focussen in contact is slecht. In ieder geval een gemiste kans ter uitwisseling...

Ander probleem zijn: mensen die slapen. Lui zijn. Hun bewustzijn niet uitbreiden. In de comfortzone waggelen. De macht der gewoonte uitlevend. Zij eren de schepping niet optimaal om het zachtjes te zeggen... Toch welletjes;

Punt is voorts dat arroganten slecht openstaan voor uitbreiding/aanvulling/verandering van hun wereldbeeld. Precies hetgeen waarvan zij de 'slapenden' beschuldigen.

Mensen die denken/geloven dat ze wakker zijn... 
Daarvan zijn er 2 soorten:
*de arroganten die beterweten: zij zijn "wakker" en propageren: 'Ben jij al wakker?'.
*de systeemslaven die het allemal wel geloven, doen wat ze gevraagd wordt, braaf hun taak uitvoeren zonder te kijken naar alle gevolgen waarvan je je bewust kunt worden, vaak de TV-kijkcijfers oppimpen en elders afreageren (of in zichzelf). "Ignorance is bliss!" is hun mantra;
Is dat werkelijk waar?

Wakker, wakkerder of op een ander bed in slaap gevallen?

 Mensen moeten wakker worden!!  
Wachteven, we hebben ook nog vrije wil...

Maar,,,
door zelf optimaler WAKKERDER te worden, is onze BIJDRAGE AAN DE WERELD waardevoller van inhoud. Focus op kwaliteit. Die insteek, die inzet/moeite, die geduldige toewijding.Dat is wat anders dan een woordspelletje; Dit vraagt en vereist verantwoordelukheid.
Hoeveel kan jij aan? Dat ontwikkelen is een spiraal! Een proces dat middels een golfbeweging van up&down steeds verder kan voeren

Ik zeg dus: WAKKERDER WORDEN.
Het is en blijft een voortdurend proces!

Met in de basis hahum: eigen verantwoordelukheid. Wat is dat dan?
Het betekent dat je er zelf voor dient te zorgen: er zelf aandacht aan geven, zelf ruimte (dus ook tijd) creeren om eigen (persoonlukke) processen te doorlopen.

In plaats van arrogant achter anderen aan te jagen, met gezonde nederuigheid naar onszelf kijken. Eigen bijdrage. Zonder overdreven zelfvertrouwen, zonder belachelijke zelfveroordeling...

HOE? Dat mag u zelf uitzoeken! En bepalen. Het is heel persoonlijk; Bijvoorbeeld: gesprekken voeren, documentaires kieken, lezen, schrijven, herlezen (van zowel eigen schrijfsels als artikelen als brieven van anderen als een krachtige krant etc), uitwaaien, meditatietjes (op passende wijze;), creatief uitleven, feestje op ze tijd, dadadansen zelfs, filmpie pikken, gezellige sex, dromen etcetc: de PERSOONLUKKE FLOW staat centraal.

synchroniciteit1

SYNCHRONICITEIT deel1

Wie is er niet door in vervoering gebracht?! Zelf heb ik in mijn leven zeer bizarre synchroniciteiten meegemaakt. En massa's kleintjes, vaak met cijfers. Die steeds maar terugkomen en oppoppen op beslissende momenten. Of wanneer ik erop let, terwijl ik in zekere flow zit. Herkenbaar toch?

SYNCHRONICITIETSschokje!
Een der meest bizarre dingen die ik persoonluk meemaakte is dat er 3 huizen verder in de familie van een professionele clown die ik hielp bij optredens destijds hun eerste zoon geboren werd. Bas.

Op mijn verjaardag. Maar ook nog eens precies op hetzelfde geboortetijdstip, half twee s'nachts.
Die vrouw vond het interessant maar die man vond het eng en kort erna zijn ze verhuisd.

Ik was in die tijd monnik geworre...
Tja het kan verkeren. Een fase in mijn leven.
In ieder geval was ik fanatiek met spiritualiteit bezig.


Later was ik een periode 'aan de drugs', mijn initiatie in wat er gebeurt als je je laat gaan in domme lust. Compleet met porno n.b. Wat een gelul. Precies dat issue had ik niet begrepen.

Maar ook in die flows maakte ik vaak zat bizarre synchronicitieten mede.
Beschouw het daarom inmiddels maar simpelweg als een samenspel van intentie.

MAAR daarbij hoort ook bagage = wat je beleefd hebt in verleden. Want dat kleurt en stuurt (uitwerking van) intenties!!

Die bagage vereist nadere AANDACHT. Geen gepieker maar kwalitatief van aard.
Niet alleen wanneer je er last van krijgt, al is dat wel het begin, maar als (ondersteunende) gewoonte.
Als onderdeel van een persoonlukheid die zelf vormgegeven wordt. Daarop de aandacht en wil richten als constructief werk aan gezond ego. Net als met lego, steentje voor steentje. Deeltje voor deeltje.

Maar het is in new-age-lalaland nogal populair om symptomen/gevolgen van LASTIGE BAGAGE weg te mediterenzzz. In plaats van het meer aandacht vragende en langdurigere reflectieproces aan te (blijven) gaan.

Wegmediteren (e.d.: een hele lijst van aanverwante praktijken) levert geen wijsheid op. En kan tot overgave leiden aan bij nader inzien beperkende krachten. Hoewel weghalen van ongemakken soms ook EVEN nodis is. Precies: als noodgreep, niet als levensmanier.

Synchroniciteit2

SYNCHRONICITEIT deel2
Synchroniciteit is een kenmerk van de schepping! Synchroniciteit is een SAMENSPEL van (gedeelde) intenties en (deels onbewuste) veelvormige gevolgen van wat voorafging.

Synchroniciteit is GEEN BEWIJS dat iets zeker of alleen goed is!!

Ik heb gemerkt dat die gedachte heerst in new-age-lalaland. Dacht dit zelf vroega ook!

GELOVEN DAT JE ALLEEN MAAR GOED DOET, betekent in de praktijk dat je niet optimaal rekening houdt met allerlei negatieve gevolgen van je doen en nalaten. Voor jezelf en anderen. Dit dus ook vanzelfsprekend buitenbeeld willen houden.

Gelegitimeerd door denkbeelden als: 'waar je aandacht aan geeft, dat groeit'. Dit is als basishouding wel waar  maar als je het negatieve niet meeneemt daarbij dan verwordt die stelling tot een excuus.

Dat je voor dat deel(tje) negativiteit geen verantwoordelijkheid wil nemen.
Daar zit vaak handhaving van een (geïdealiseerd/geforceerd) zelfbeeld (imago van jezelf voor jezelf en anderen) achter. Vandaar dat mensen die dit doen (ontkenning of gestoorde afstraffing van negativiteit/beide) zich sneller aangevallen voelen en/of bevestiging zoeken van dit imago. Drama!

Het ontkennen van het feit/verschijnsel dat er per definitie bij elke daad een deel kwaad hoort, kan zeer verraderlijk doorwerken. Dan worden (onbewuste) negatieve uitwerkingen (die wel of niet direct duidelijk hoeven te zijn) niet onder ogen gezien. Vaak soort van reflexmatig. Bah.

Wanneer het eigeh (!) handeluh (en alle gevolgen ervan) WEL onder ogen gezien wordt, dan kan kwaad/fout beter geminimaliseerd worden. Daar gaat het om. That's the issue. AF&toe 1 tissue. Geen gezeur.

Als de instelling aanwezig is dat men puur goed bezig is, wordt dit proces (dit deel van het scheppingsproces): de negatieve shaduw, genegeerd. Reflectie is dus een benodigd instrument om kwaad te minimaliseren.

Wanneer dit reflecteren geen gewoonte is, kan het tijd kosten om dit wel tot gewoonte te maken. Uiteraard. Met als beloning betere flow. Om dat te bewerkstelligen moet dus de natuurlukke low-flow benut worre. Niet ontkend. Benut om er optimaal lessen uit te trekkeh. Hehe.

Verantwoordelijkheid in deze betekent het eigen aandeel in oorzaak-gevolg-interacties bewust worden.
En vervolgens doen/laten wat nodig is. Naar realistisch vermogen. In evenwicht!

Het deeltje negatieve uitwerking kan duidelijker worden door zelfreflectie. Alsmede door feedback (terugkoppeling) van anderen te accepteren en echt eerlijk op realiteitswaarde te bekijken. Nog zo'n dingetje. Het lijkt een stuk simpeler om je maar over te geven aan een guru of aan channelingeling.

Toegeven dat kwaad per definitie een natuurlijk deel van handelen uitmaakt betekent natuurlijk niet dat je dit als excuus mag gebruiken (van wie niet? van de geest van vooruitgang): zo van 'achja die dingen horen er nou eenmaal bij'. En het dan verder alsnog negeren, bij voorbaat vergeven of het alleen maar afgeleid gladstrijken (bvb compenseren dmv goodwillwerk/contributies aan "goeie doelen"). Of het onvolwassen excuus bezigen dat 'iedereen maar moet accepteren hoe je bent'.

Synchroniciteit is alleen wel degeluk een aanwijzing van flow.

Uitroeien van kwaad laten we aan religies (en politiek) over. Die geloven in en prediken meer absolute definities. Dat lijkt duidelijk, maar het is gewoon niet waar. Alleen welletjes voor misleide goedgelovigen (of stemvee) die anderen dan overal de schuld van geven... Kijk naar geschiedenis. Kijk naar praktijk.

Punt is dat goed en kwaad relatief zijn en dus altijd per situatie (: in een voortdurend ontwikkelingsproces) bepaald dienen te worden. Met behulp van (ontwikkelende) wijsheid. Niet volgens starre regels, die evenwel BEHULPZAAM kunnen zijn als LEIDRAAD. Spiritueel minder ontwikkelden hebben meer vaste regels nodig.

Het negatieve (de fout, het kwaad) dient als instrument voor flowbijsturing. Zodat evolutie mogeluk is.

MASSAMENSprogrammeringen 1

VERGETEN en VERGEVEN
Is een massamensprogrammering.

Vergeten… Het LIJKT zo mooi maar in werkelijkheid funest voor bewustwordingsbevordering.

Door te vergeten worden fouten eerder weer herhaald. De les wordt niet ten diepste doorleefd.
De echte gang van zaken (oorzaak-gevolg-ketens) wordt niet onder ogen gezien.
Gevoelens worden niet verwerkt.

EEN PLAATS GEVEN is de manier. Dat is dus net even wat anders!

Alle ellende in je wegmediteren of weg laten halen door een ander is ook maar een noodoplossing. Je ontzenuwt  dan niet (helemaal) waar het vandaan komt. Na een tijdje komt het dan dus weer terug. Je leert er zodoende niet van. En de LES is waar het om gaat als je wil groeien in werkelijk bewustzijn. Toch kan ondersteuning wel een tijdelijk hulpmiddel zijn. Als het echter de standaardmethode is, zeg ik: gemiste kans op groei… Al wil ik het niet helemaal veroordelen want soms kunnen mensen iets niet aan.

Vergeving was altijd al een lokkertje van religie. ´Kom erbij dan ben je gered´!
Dat is goed nieuws voor de goedgelovigen. In werkelijkheid blijft alles afgedekt, het WERKelijke bewustwordingsproces wordt niet doorlopen.

Nogmaals:
De echte gang van zaken (oorzaak-gevolg-ketens) wordt niet onder ogen gezien.
Gevoelens worden niet verwerkt.

Ieder jaar staan ze weer te blaten bij de SLAVERNIJHERDENKING: de stichtelijke gristenen met hun riedel over vergeving. Uit den treure…

Vergeving hoort er natuurlijk wel bij! Maar aan het EIND van een bewustwordingsproces. Niet bij voorbaat.

En zo zijn er nog wel meer ondermijnende massamensprogrammeringen…

Zoals ook bijvoorbeeld:
“Ze zullen wel gelijk hebben”
De exacte formulering dien je in jezelf na te gaan. Bezien waar (restanten van) deze programmering rondspoken.

Het gaat over de blinde onderwerping aan externe autoriteit. Die zit eringeramd. In de mensheid.
Wat kan switchen naar de tegenovergetelde instelling = FOK JOU.
Geen respect voor autoriteit, de anti-houding.
Te recalcitrant. Dat stoot af. En spoort niet met passend respect voor een medemens.

MASSACONSUMENSEN ZIJN ZELF SCHULDIG

MASSACONSUMENSEN ZIJN ZELF SCHULDIG

Over de ingebouwde (systematische) misstanden in de farmaceutische industrie zijn inmiddels aardig wat publicaties verschenen
Er wordt in artikeltjes en reacties vaak stevuig gescholden op deze industrie. Met daarbij beschuldigingen van kwade opzet. In mijn waarneming is de waarheid genuanceerder. Er is vraag, er is aanbod.

Massaconsumensen die niet verder willen kijken dan hun geforceerde comfortzone krijgen wat ze verlangen.
Massaconsumensen willen zelf "quick fixes": even snel van de gevolgen van een ongezonde levensstijl af zijn.
Dus grijpen ze naar de middelen die aldus aangeboden worden: sterk werkende symptoombestrijders.

Dat ze daarbij blindvaren op het oordeel van een vermeende autoriteit (de zelf uitgekozen huisarts) blijft eigen verantwoordelijkheid.

De schuld (voor schadelijke doorwerking van deze middelen) ligt dus absoluut niet eenzijdig bij de industrie.

De aangeboden middelen zijn in de regel niet meer dan symptoomonderdrukkers. Die de naam 'medicatie' dus niet waard zijn, aangezien er niet werkelijk iets wordt genezen.

Deze middelen zijn evenwel allen getest, goedgekeurd en geregistreerd als "geneesmiddel". Hoe kan dat?
Het gehele traject van commercieel idee to pil-in-de-winkel duurt dan wel jaren maar de daadwerkelijke testfase op (gezonde) vrijwilligers is erg kort. Heb zelf ooit aan dit soort testen meegedaan: easy money. Goed van genezen: voor geen geld zou ik dit ooit nog willen doen.

Veelal zijn er met de gepromote pillen wel significante statistische effecten te bespeuren. In wezen komt dit omdat er gewerkt wordt met geforceerde concentraten.

Met kunstmatige methodes worden bepaalde werkzame stoffen geisoleerd (in afzondering) geconcentreerd of zelfs nagemaakt (synthetiseren).

Daarom werken ze algemeen sneller en sterker dan natuurlijke middelen.
Daarom hebben ze algemeen meer bijwerkingen.

Dus alleen de meest werkzame stoffen worden in de pillen gestopt. Dit lijkt een goed idee en de meetresultaten laten zien dat er effect optreed. Hoera?

Maar in de praktijk zijn er vaak veel bijwerkingen. Juist door het overdreven concentreren op een onnatuurlijke manier. Het is direct te vergelijken met de uitwerking van geraffineerde suiker en zelfs met harddrugs.

Synthetiseren is een apart artikel waard. Het geloof is dat als een stof dezelfde molecuulformule heeft het altijd om dezelfde stof gaat. Ik bestrijd dit: denk dat er enorme kwaliteitsverschillen bestaan tussen natuurlijk en geforceerd nagemaakt met vaak dubieuze bestanddelen. Dit levert naar mijn inzicht meer schadelijke nevenwerkingen op.

Een plant is een compleet pakket in zichzelf. Vaak zijn er tientallen stoffen in stabiel evenwicht met elkaar. De ene zorgt hiervoor, de ander daarvoor: genuanceerd en subtiel. Dus niet alleen een hoofdbestanddeel dat vermeend verantwoordelijk is voor de specifieke werking.

Dan het verschijnsel standaarddosering. Standaarddosering lijkt een veilig gemiddelde. Dit is echter niet de best mogelijke dosering. De best mogelijke dosering (van wat dan ook) is persoonlijk afgestemd.

DE KANKER IN HET SYSTEEM
Voor de zekerheid nog even samengevat. De farmaceutische industrie is een enorme miljardenbusiness. Met aandeelhoudersstructuur bij grootmachtbedrijven die aldus gaan voor maximale winst.

Hoe meer er verkocht wordt, des te meer winst. De hoogst mogelijke verkoop is aldus een streven. Dus de industrie floreert en laat betere cijfers zien wanneer er meer zieken zijn. Goed voor de economie!

Maximale winst is een ziek streven: een ideaal(!) dat ik "de kanker in het systeem" noem. Ga maar na: door dit streven worden (zorg-)kosten bij voorkeur in principe structureel geminimaliseerd. Met enige uitzonderingen ten behoeve van imagobouw (ook goed voor het zelfbeeld van de betrokkenen).

Het probleem van dit maximale winstprincipe is dat het andere (eveneens oprechte) principes (zoals mensen willen helpen zo gezond mogelijk te zijn) overruled. Daarom noem ik dit een stuk kanker in ons economisch systeem.

KWADE OPZET?
Een bittere pil. Het kan boze opzet van de industrie lijken maar dit is het mijns inziens niet.
Eigenlijk is het vooral doorgeslagen geloof in de heilzame werking van de aangeboden middelen
wat de reden voor de gang van zaken is.

En JA: inderdaad hebben de aangeboden middelen ook positieve uitwerkingen! Niet vergeten: in noodgevallen kunnen ze goed werk verrichten. Als standaardtoepassing zijn ze echter een slecht idee.

NEGEREN VAN SIGNALEN
Is het slecht om belangrijke signalen te negeren? Ja maar wie doet dat niet? Vingerwijzen is niet helemaal verkeerd lijkt mij want misstanden moeten gezien worden. Hoewel op alle slakken zoutleggen ook waardeloos is (het zielige gezeur). Echter signalen in ons eigen leven leren lezen is nog belangrijker. Het eigen proces boven alles! Voortdurend leren. Voor betere gezondheid.

Natuurlijk willen mensen vitaal zijn maar ze doen vaak niet wat nodig is om dat te doen.
Verleiding is echt wel een bitch wat dit betreft.

Zoals gemeld: Over de systematische ingebouwde misstanden in de farmaceutische industrie zijn inmiddels aardig wat publicaties verschenen. Is dit voldoende?

De TAAK ligt er volgens mij in om onze waarheid te spreken in onze eigen acties en reacties. Niet te opdringerig maar ook niet te terughoudend! Hoe en wat is een persoonlijke aangelegenheid. EN openstaan, blijven openstaan, voor aanvullende informatie en ervaring. Wakkerder worre is een voortdurend proces.

Het dogma van het LEUK

LEUK ALS DOGMA?
Wat is dat nou: LEUK als dogma... Hahaha? Net echt! Jawilletjes vriend en vijand, het is weer een van die vele culturele f-ck-ups. Die doorgegeven worden als zijnde de normaalste zaak vd wereld. Je doet iets wel of doet iets niet omdat je HET LEUK vind. Dit lijkt normaal en voorheen oordeelde ook ik graag m.b.v. dit criterium. Het is zeker een variabele en een niet onbelangrijke beslissingsfactor bij de voortdurende KEUZES of je iets doet of laat. Maar als het de enige factor wordt, is het gevaarLIJK.

WAT IS ER MIS MET LEUK?
Geen ruk? bijna niks! Alleen wanneer LEUK tot dogma gemaakt wordt, waarmee bedoeld wordt dat het zo’n beetje het enige criterium wordt om beslissingen te nemen, kan het leven nogal oppervlakkig worden. De cultuur van HET LEUK. Wat niet leuk is, wil men dan niet mee te maken hebbeh. Het wordt buitenbeeld geplaatst, geen aandacht aan besteed, verwaarloosd. En zo leer je er ook niet goed mee omgaan.


DIT HEEFT CONSEQUENTIES:
*zaken die men in zichzelf zou moeten aanpakken worden verontachtzaamd. Een deel realiteit in zichzelf wordt ontkend/verwaarloosd in plaats van geaccepteerd: omarmend erbij genomen EN vervolgens op de juiste wijze aangepakt1.
*problemen niet direct genoeg aanpakken maar ontkennen, doorschuiven of afwentelen.
*benodigde confrontaties met anderen worden ontlopen.

Dingen waar men moeite mee heeft, worden eerder ontlopen. Ze zijn immers niet leuk. Confrontatie wordt zo uit de weg gegaan en/of men zoekt op foute manier confrontatie: door afreageren...
    
Hierdoor ligt drama eerder om de hoek. Drama is een vorm van escalatie, vaak voortkomend vanuit eerder verontachtzamen van signalen. Dat is dan weer vervelend en wordt (onbewust) aangegrepen als bewijsmateriaal om schijnbaar vervelende zaken/ problemen verder te (willen) ontlopen (vluchtgedrag).

Zo wordt het leven dus oppervlakkiger. Geforceerd gericht op positiviteit.
Met 'schone schijn' ophouden wat veel destructiever doorwerkt dan velen geloven.


HOE BELANGRIJK IS LEUK???
Dit blijft een persoonlukke vraag!

Voor mij is het vrij essentieel. Was er voorheen ook wel aan verslaafd.

Maar eenzijdigheid werkt averechts. Als andere stabiliserende levenssmaken ontbreken moet het leuk zelf steeds extremer worden om nog impact te kunnen maken.

Het gaat alweer om evenwicht. Zelf ging ik van prettuig gestoord (en nog een stapke verder) naar dwangmatig obsessief onderzoek naar allerlei misstanden die ik tegenkwam. Zeer leerzame fase (met verdere stappen in doorgronding).

Tot de bodem en verder want blootleggen van waarheden is een doorgaand proces. Uiteindelijk is het gestoord om je overal druk om te maken. Je ontkomt niet aan selectie en de noodzaak (recht en plicht) om je eigen mind te beheren en leven vorm te geven. Met daarin genoeg leuks wat mij betreft. Dat is mede een kwestie van focus en waardering.


HET SAAIE LEUK
Zelf vond ik TV algemeen steeds saaierder worden, heherhaling. Op een gegeven moment had ik het wel gezien. Exit TV, zo'n 26 jaar gelee. Omdat ik graag doorgrond waarom zaken lopen zoals ze lopen (daar al vele jaren vrij structureel een deel van mijn aandacht aan besteed), sta ik niet heel snel verbaasd. Evenwel verwondert het mij bijna dat mensen SOAPS zo leuk vinden. Ik vind ze nl. serieus saai. Als kind keek ik wel: Dallas, Dynasty e.d. Maar toen had ik zelf nog weinig beleefd. Dat is het geval met massaconsumensen: ze bezitten weinig eigen leven. TV is dan een substituut, een vervanging daarvoor. Bovendien offeren soaps een soort van risicoloze vrienden: je kunt met ze meeleven, zelf blijf je op een veilige afstand (achter/ voor de TV). Ontstressend in de comfortzone, niet geestverheffend of uitdagend. Natuurlijk kijken velen samen met vrienden, dat kan ook iets zijn dat je samen deelt. Maar te vaak komt het in plaats van meer dieper contact.

De grap is evenwel dat ik de officiele werkelijkheid zelf als soap ben gaan ervaren. Als ik een krant openslaat moet ik regelmatig schateren over de absurde realiteit, hoewel deze ziek is. Het gaat maar door. Gaap in het kwadraat. Massavermaack. Simpele inhoud met veel aandacht voor de vorm. Waarom? Eenvoudig zat: mensen willen relaxen na weer een werkdag ZINLOOS WERK


SLAVERNIJ DOOR VERLEIDING
Leuk als dogma past naadloos in het verhaal van slavernij door verleiding. Dwang blijft de bottomline van de ‘rechtsstaat’, maar verleiding speelt een essentiele rol in het doordraaien van het systeem.       

In mijn waarneming zijn dit soort culturele programmeringen een grote oorzaak van de status quo. Niet zozeer kwade opzet dus, meer simpelweg macht der gewoonte. Ik wrijf het de conspiracydenkerts maar eventjes onder de tepels.


FUNCTIE VAN LEUK
Leuk en relativeren zijn nodig en bezitten waardevolle functie.
https://www.youtube.com/watch?v=j-xxis7hDOE
In perspectief! Als er een allesoverheersend dogma van gemaakt wordt: alle negativiteit/probleem ontlopen/weggerelativeerd wordt, ben je onwijs bezig in mijn waarneming.

Leuk is natuurleuk een kwestie van smaak. Maar ook heel erg van situatie. Erg leuk zit vaak op de rand waarbij het voor mij overigens van genialiteit getuigt als je zoveel mogelijk verschillende soorten mensen kunt laten lachen.

Leuk als dogma ('het moet leuk zijn anders doe ik het liever niet') gebruiken is net zoiets als -vergelijkbaar met- LEKKER als enige criterium tav wat je eet. Dan krijg je kamerolifantjes, de Mac D.-clones. U ziet ze waggelen door de winkelstraten. Vaak kun je ze aan komen stinkeh ook aangezien de afvalstank in het zweet wordt weggespoten met deo?    

LEUK als dogma is fijn voor verwende mensjes. Dit verwend gedeo is m.i. standaard gekoppeld aan emotionele verwaarlozing (en vandaaruit dus ook niet gezond kunnen omgaan met een deel negativiteit). Daardoor is verwend gedoe op die manier ook verslavend: het is nooit genoeg omdat het een poging tot compensatie betreft. Uiteindelijk (al kan dat lang duren), keert die instelling zich tegen je. En dan begint het pad van positieve liefdevolle discipline (waarbij jezelf structureel af en toe goedgezond verwennen wel waardevol blijft). JiPPIE!


LEUK ALS BIJPRODUCT
Dit alles gemeld hebbende is LEUK vinden natuurluk nog steeds wel heel belangrijk. Leuk is niet verkeerd, maar alleen leuk eisen is te beperkt. Nodig/ nuttig/ interessant zijn evenzeer waardevolle criteria.

Wat is goed/beter voor mij? En wat voelt goed om te doen wanneer ik mezelf breder definieer? Dit is niet perse leuk! Zo beoefen ikzelf nogal wat vormpjes van lichamelijke en meditatieve discipline. Niet altijd perse zin in. Maar gewoon uitvoeren. Het helpt daarmee om flow te HANDHAVEN. Die flow zorgt dan weer voor een hoger nivo van meezin om aan te pakken wat gedaan2 dient te worre.

In UITVOERING moetje problemen erbij nemen en niet ontlopen. Ook niet expres opzoeken natuurlijk maar zelf groter groeien en ze op die wijze hun beperkende kracht ontnemen. Doorbijten dus met betere toewijding. Dan blijft het OOK leuk. Dit lijkt een paradox? Ik zeg niet: "alleen maar leuk" maar wel: "ook leuk". Ervaar dit als waar. Wanneer eenzijdigheid gekoesterd wordt, volgt er verveling/drama.


NOTEN
1. AANPAKKEN: ipv er slachtoffer van worden met allerlei symptomen die vervolgens met middelen (pillen) en manieren (verslavingen zoals sex, vreten, verzin het zelf maar) onderdrukt of tijdelijk verlicht worre.

2. wat gedaan dient te worden: "voor lief nemen"!