SYNCHRONICITEIT deel2
Synchroniciteit is een kenmerk van de schepping! Synchroniciteit is een SAMENSPEL van (gedeelde) intenties en (deels onbewuste) veelvormige gevolgen van wat voorafging.
Synchroniciteit is GEEN BEWIJS dat iets zeker of alleen goed is!!
Ik heb gemerkt dat die gedachte heerst in new-age-lalaland. Dacht dit zelf vroega ook!
GELOVEN DAT JE ALLEEN MAAR GOED DOET, betekent in de praktijk dat je niet optimaal rekening houdt met allerlei negatieve gevolgen van je doen en nalaten. Voor jezelf en anderen. Dit dus ook vanzelfsprekend buitenbeeld willen houden.
Gelegitimeerd door denkbeelden als: 'waar je aandacht aan geeft, dat groeit'. Dit is als basishouding wel waar maar als je het negatieve niet meeneemt daarbij dan verwordt die stelling tot een excuus.
Dat je voor dat deel(tje) negativiteit geen verantwoordelijkheid wil nemen.
Daar zit vaak handhaving van een (geïdealiseerd/geforceerd) zelfbeeld (imago van jezelf voor jezelf en anderen) achter. Vandaar dat mensen die dit doen (ontkenning of gestoorde afstraffing van negativiteit/beide) zich sneller aangevallen voelen en/of bevestiging zoeken van dit imago. Drama!
Het ontkennen van het feit/verschijnsel dat er per definitie bij elke daad een deel kwaad hoort, kan zeer verraderlijk doorwerken. Dan worden (onbewuste) negatieve uitwerkingen (die wel of niet direct duidelijk hoeven te zijn) niet onder ogen gezien. Vaak soort van reflexmatig. Bah.
Wanneer het eigeh (!) handeluh (en alle gevolgen ervan) WEL onder ogen gezien wordt, dan kan kwaad/fout beter geminimaliseerd worden. Daar gaat het om. That's the issue. AF&toe 1 tissue. Geen gezeur.
Als de instelling aanwezig is dat men puur goed bezig is, wordt dit proces (dit deel van het scheppingsproces): de negatieve shaduw, genegeerd. Reflectie is dus een benodigd instrument om kwaad te minimaliseren.
Wanneer dit reflecteren geen gewoonte is, kan het tijd kosten om dit wel tot gewoonte te maken. Uiteraard. Met als beloning betere flow. Om dat te bewerkstelligen moet dus de natuurlukke low-flow benut worre. Niet ontkend. Benut om er optimaal lessen uit te trekkeh. Hehe.
Verantwoordelijkheid in deze betekent het eigen aandeel in oorzaak-gevolg-interacties bewust worden.
En vervolgens doen/laten wat nodig is. Naar realistisch vermogen. In evenwicht!
Het deeltje negatieve uitwerking kan duidelijker worden door zelfreflectie. Alsmede door feedback (terugkoppeling) van anderen te accepteren en echt eerlijk op realiteitswaarde te bekijken. Nog zo'n dingetje. Het lijkt een stuk simpeler om je maar over te geven aan een guru of aan channelingeling.
Toegeven dat kwaad per definitie een natuurlijk deel van handelen uitmaakt betekent natuurlijk niet dat je dit als excuus mag gebruiken (van wie niet? van de geest van vooruitgang): zo van 'achja die dingen horen er nou eenmaal bij'. En het dan verder alsnog negeren, bij voorbaat vergeven of het alleen maar afgeleid gladstrijken (bvb compenseren dmv goodwillwerk/contributies aan "goeie doelen"). Of het onvolwassen excuus bezigen dat 'iedereen maar moet accepteren hoe je bent'.
Synchroniciteit is alleen wel degeluk een aanwijzing van flow.
Uitroeien van kwaad laten we aan religies (en politiek) over. Die geloven in en prediken meer absolute definities. Dat lijkt duidelijk, maar het is gewoon niet waar. Alleen welletjes voor misleide goedgelovigen (of stemvee) die anderen dan overal de schuld van geven... Kijk naar geschiedenis. Kijk naar praktijk.
Punt is dat goed en kwaad relatief zijn en dus altijd per situatie (: in een voortdurend ontwikkelingsproces) bepaald dienen te worden. Met behulp van (ontwikkelende) wijsheid. Niet volgens starre regels, die evenwel BEHULPZAAM kunnen zijn als LEIDRAAD. Spiritueel minder ontwikkelden hebben meer vaste regels nodig.
Het negatieve (de fout, het kwaad) dient als instrument voor flowbijsturing. Zodat evolutie mogeluk is.
